Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Mirosław Bator SWSA Jacek Bursa (spr.) SWSA Agnieszka Nawara-Dubiel po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 maja 2019 r. sprawy ze skargi E. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 31 grudnia 2018 roku, znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania skargę oddala
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, postanowieniem z dnia 31 grudnia 2018r. nr [...] po rozpatrzeniu wniosku E. P. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 listopada 2018 r. (znak: [...]) o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 czerwca 2015 r. (znak: [...]) stwierdzającej nieważność decyzji Burmistrza [...] z dnia 3 października 2014 r. (znak: [...]) o odmowie udostępnienia wnioskodawcy Z. N. informacji publicznej zawartej w prowadzonym przez Burmistrza [...] rejestrze decyzji o warunkach zabudowy wydanych w okresie od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 4 sierpnia 2010 r., w części dotyczącej udostępnienia informacji o oznaczeniu nieruchomości objętych ww. decyzjami o warunkach zabudowy zawartych w kolumnie nr 5 prowadzonego rejestru, na podstawie art. 138 § l pkt l w zw. z art. 61a § l, art. 127 § 3, art. 144 i art. 157 § l i 2 kpa oraz art. 16 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j.: Dz. U. z 2018 r. póz. 1330 ze zm.), utrzymało w mocy postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 listopada 2018 r. (znak: [...]) o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 czerwca 2015 r. (znak: [...]).
W uzasadnieniu podano, iż E. P. we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 listopada 2018 r. (znak: [...]) zarzuciła naruszenie art. 61a § 1 K.p.a. w zw. z art. 157 § 2 K.p.a. przy zastosowaniu art. 28 K.p.a. i art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji odmowę wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie, jak również naruszenie art. 124 § 2 K.p.a. poprzez nie wskazanie in concreto, dlaczego wnioskodawczyni nie posiada interesu prawnego w stwierdzeniu nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 czerwca 2015 r. (znak: [...]). Wnioskodawczyni domagała się uchylenia w całości postanowienia z dnia 5 listopada 2018 r. (znak: [...]) oraz orzeczenia co do istoty sprawy poprzez stwierdzenie w całości nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 czerwca 2015 r. (znak: [...]).
W ocenie SKO wnioskodawczyni nie wykazała interesu prawego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 czerwca 2015 r. (znak: [...]), w związku z czym zgłoszone przez nią żądanie w tym przedmiocie należało uznać za niedopuszczalne z przyczyn podmiotowych. Z art. 157 § 2 K.p.a. wynika, iż postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony (lub z urzędu), a zatem podmiotu, o którym mowa w art. 28 K.p.a. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji składa się - co do zasady - z dwóch etapów. W pierwszym etapie badane są wyłącznie kwestie formalne, warunkujące dopuszczalność wszczęcia i prowadzenia postępowania z takiego wniosku. Dopiero gdy badanie wstępne zakończone będzie wynikiem pozytywnym, organ - już po wszczęciu postępowania - prowadzi merytoryczne postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności aktu administracyjnego. Stąd złożenie wniosku o wszczęcie postępowania w trybie nieważności nie powoduje automatycznie wszczęcia tego postępowania. Inicjuje jedynie postępowanie wyjaśniające, które w tej fazie nie może jeszcze obejmować badania, czy przyczyny nieważności rzeczywiście miały miejsce i dotyczy jedynie formalnej dopuszczalności wniosku, w tym ustalenia istnienia po stronie wnioskodawcy przymiotu strony. Postępowanie prowadzone w trybie nadzwyczajnym na wniosek wymaga od organu ustalenia, czy z wnioskiem inicjującym to postępowanie wystąpiła strona postępowania, tj. podmiot posiadający interes prawny. Wobec tego złożenie wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia obliguje organ właściwy do ustalenia czy pod względem formalnoprawnym, m.in. podmiotowym, taki wniosek kwalifikuje się do merytorycznego rozpoznania. Taka konieczność wynika z treści art. 157 § 2 w związku z art. 61 a § l K.p.a. Konsekwentnie, w przypadku, gdy organ dostrzeże brak legitymacji do domagania się stwierdzenia nieważności decyzji przez konkretny podmiot, niemający w postępowaniu statusu strony w rozumieniu art. 157 § 2 K.p.a., jest on zobowiązany do odmowy wszczęcia postępowania na podstawie art. 61a § l K.p.a.