Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta Krakowa w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości stawki takiej opłaty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariusz Kotulski (spr.) Sędziowie: NSA Anna Szkodzińska WSA Iwona Niżnik-Dobosz Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi J. W. i E. M. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 13 marca 2013 r., Nr LXIX/996/13 w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości stawki takiej opłaty I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w następujących częściach: § 4 ust. 1 w zakresie słów: "oraz właścicieli nieruchomości, które w części stanowią nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, a w części nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy a powstają odpady komunalne" i § 4 ust. 3 w zakresie słów: "oraz od właścicieli nieruchomości, które w części stanowią nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy a w części nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy a poswatają odpady komunalne"; II. w pozostałym zakresie skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/14

W skardze na uchwałę Rady Miasta Krakowa nr LXIX/996/13 z 13 marca 2013 r. w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości stawki takiej opłaty, skarżący J. W. i E. M. zarzucili:

- naruszenie art. 2 w zw. z art. 8 i art. 32 Konstytucji RP;

- naruszenie trybu uchwalania prawa lokalnego przez brak właściwych konsultacji społecznych przy uchwalaniu zaskarżonej uchwały, która winna być kwalifikowana jako akt prawa miejscowego;

- naruszenie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach przez brak mechanizmu regulującego segregację odpadów w budynkach wielorodzinnych przez co karze się tych, co zamierzają je segregować oraz nieuprawnione zróżnicowanie sytuacji mieszkańców zamieszkujących w zabudowie jednorodzinnej i wielorodzinnej oraz wielorodzinnej, w której jest prowadzona działalność gospodarcza z wielorodzinną, w której takiej działalności się nie prowadzi.

W uzasadnieniu skarżący podnieśli, że błąd, który zaważył na nierównym, niekonstytucyjnym traktowaniu mieszkańców miasta Krakowa polega na tym, że część zapisów uchwały (art. 6) odnosi się do definicji nieruchomości jako samodzielnego lokalu określonej w art. 2 ust. 1 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, póz. 903 ze zm.). Wg tej regulacji nieruchomości rozlicza się za każde gospodarstwo domowe w zależności od ilości osób (§ 3 punkt 3 i 4 Uchwały). Natomiast obciążenia dla właścicieli wg § 4 odnoszą się do nieruchomości, w tym również wielolokalowych. Te same nieruchomości mogą być obciążane opłatą za wywóz śmieci z dwóch niezależnych podstaw - paragrafów. Zdaniem skarżących, jest to niezgodne z zasadą, że powinno się tak kształtować obciążania mieszkańców domów wielorodzinnych, aby były relatywne względem przedmiotu obciążenia. Reguła sprawiedliwości poziomej stanowi, że wszystkie podmioty, będące w takich samych warunkach ekonomicznych, muszą być traktowane pod względem podatkowym w taki sam sposób. Zawiera się w tym m.in. zakaz przyznawania przywilejów w obciążeniach podatkami, czy opłatami, a takie mieszkańcy nieruchomości, które w części nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne mają w stosunku do mieszkańców nieruchomości bez niezamieszkanych częściowo nieruchomości.

Naruszenie w uchwale wskazanych konstytucyjnych zasad: sprawiedliwości i równości nie ma logicznego wytłumaczenia.

Ponadto skarżący wskazali, że obciążenia mieszkańców domów jednorodzinnych nie wynikają tylko z przyjętych stawek za wywóz śmieci, ale również dochodzą dodatkowe opłaty, które jeszcze potęgują problem zwiększonych kosztów w stosunku do okolicznych gmin. Tymi dodatkowymi kosztami są: zakup lub wynajem pojemników na odpady, czy ich transport do punktu odbioru śmieci.

Zdaniem skarżących zróżnicowanie stawek pomiędzy mieszkańcami domów jednorodzinnych oraz wielorodzinnych nie znajduje uzasadnienia ani dostatecznych postaw w kryteriach ustawowych uregulowanych przepisami artykułów 6j, 6k, 6r wprowadzanymi na mocy ustawy o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw z 1 lipca 2011 r. Uchwalone stawki powinny znaleźć uzasadnienie w kosztach funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, tymczasem w obecnym kształcie system taki nigdy nie funkcjonował, a Gmina Kraków do dziś dnia nie rozstrzygnęła postępowania w trybie ustawy Prawo zamówień publicznych na odbiór odpadów z nieruchomości. Koszty tych czynności stanowiących istotny element systemu pozostają zatem nieznane. Uchwała została więc podjęta bez niezbędnej wiedzy i bez zachowania kryteriów ustawowych.

Strona 1/14