Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody K. w przedmiocie zobowiązania do wykonania czynności po samowolnej zmianie sposobu użytkowania pomieszczeń
Tezy

Obowiązek użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem ciąży bowiem na właścicielu lub zarządcy /art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a wykonania czynności nakazanych w trybie art. 51 tej ustawy także i na inwestorze, nie zaś na użytkowniku czy najemcy.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Mariana Ł. na decyzję Wojewody K. z dnia 15 września 1997 r. (...) w przedmiocie zobowiązania do wykonania czynności po samowolnej zmianie sposobu użytkowania pomieszczeń - skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 1 lipca 1997 r. (...) Kierownik Urzędu Rejonowego w M. - powołując jako podstawę prawną art. 51 ust. 1 pkt 2, art. 55 ust. 1 pkt 3, art. 71 ust. 3 art. 84 ust. 2 i art. 87 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nakazał Zofii Ch. i Urszuli Ch. wykonanie niżej wymienionych czynności w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem samowolnie dokonanej zmiany sposobu użytkowania części przyziemia budynku mieszkalnego położone go w M. przy ul. Ż.-W. 6a polegającej na wprowadzeniu tam działalności gospodarczej. Czynności te obejmują w szczególności:

1. dokładne określenie rodzaju działalności gospodarczej, zamierzonej do prowadzenia w przedmiotowym budynku,

2. opracowanie projektu adaptacji części budynku na prowadzenie tej działalności wraz z pozytywną oceną techniczną,

3. uzyskanie pozytywnych opinii PTIS w M., Komendy Rejonowej PSP w M. oraz Wojewódzkiej Dyrekcji Dróg Miejskich w K. w aspekcie możliwości dopuszczenia do użytkowania części tego budynku mieszkalnego dla potrzeb prowadzenia danego rodzaju działalności,

4. przedłożenie aktualnego dowodu własności działki nr 924 w terminie do 31 lipca 1997 r.

Jednocześnie organ ten nałożył na właścicieli przedmiotowego budynku obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie.

Wojewoda K. po rozpatrzeniu odwołania Mariana Ł. co do istoty sprawy utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Uchylił ją tylko w części dotyczącej terminu wykonania nałożonego obowiązku wyznaczając nowy, do dnia 31 października 1997 r. przeczenie powyższe z dnia 15 września 1997 r. (...) wydał na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa.

W uzasadnieniu organy administracji obydwu instancji podniosły, że istnieje możliwość legalizacji samowolnej zmiany sposobu użytkowania części przyziemia budynku Zofii Ch. i Urszuli Ch. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej pod warunkiem spełnienia opisanych na wstępie czynności. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta M. zezwala bo wiem na lokalizację w terenie obejmującym działkę nr 924 sytuować zabudowę zarówno mieszkaniową -/funkcja podstawowa/ jak i usługową o charakterze nieuciążliwym.

Obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie nałożono stosownie do wymogu art. 55 ust. 1 pkt 3 prawa budowlanego, a podjęta w tej mierze decyzja będzie końcowym etapem likwidacji skutków ujawnionej samowoli.

Nawiązując do zarzutów odwołania organ II instancji wyjaśnił ponadto że wyegzekwowanie zakazu prowadzenia w budynku przy ul. Ż.W. 6a wszelkiej działalności gospodarczej, orzeczonego wcześniejszym postanowieniem organu I instancji nie ma merytorycznego związku z orzeczeniem zawartym w zaskarżonej decyzji i dlatego nie uwzględniono wniosku Mariana Ł. o uchylenie tej decyzji jako przedwczesnej. Za bezzasadny uznał również wniosek o uchylenie zaskarżonej decyzji z uwagi na rodzaj podmiotu prowadzącego w obiekcie działalność gospodarczą, skoro przepisy prawa budowlanego nie uzależniają od tego możliwości udzielenia przez organ nadzoru budowlanego zgody na zmianę sposobu użytkowania obiektu.

Strona 1/3