Skarga Janiny P. na decyzję Wojewody (...) w przedmiocie odmowy przyznania jednorazowej zapomogi dla powodzian i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Tezy

Prawo do jednorazowej zapomogi pieniężnej, określonej w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 1997 r. o stosowaniu szczególnym rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. /Dz.U. nr 80 poz. 491/, przysługuje osobom, które wskutek powodzi poniosły straty w gospodarstwie domowym w wyniku zalania izb mieszkalnych, jak również pomieszczeń pomocniczych i przynależnych, jeśli na skutek zalania tych pomieszczeń zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych tych osób stało się w znacznej mierze utrudnione lub wręcz niemożliwe.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Janiny P. na decyzję Wojewody (...) z dnia 8 września 1997 r. w przedmiocie odmowy przyznania jednorazowej zapomogi dla powodzian i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Krakowie
Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją Kierownika O środka Pomocy Społecznej w Ł.D. z dnia 9 sierpnia 1997 r. nr OPS-I-1012/P/2/97, wydaną na podstawie art. 1 ustawy z dnia 17 lipca 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. /Dz.U. nr 80 poz. 491/, wytycznych Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1997 r. w sprawie realizacji art. 1 tej ustawy oraz wyjaśnień Departamentu Pomocy Społecznej tego Ministerstwa, zawartych w piśmie nr DPS. III.O75/50/2641/97 z dnia 23 lipca 1997 r. i art. 104 Kpa, odmówiono Tadeuszowi i Janinie małżonkom P., zamieszkałym w W.G. nr 33, jednorazowej zapomogi pieniężnej przysługującej powodzianom. Powodem odmowy było to, że nie został zalany ich lokal mieszkalny, lecz jedynie piwnice, w których nie jest prowadzone gospodarstwo domowe. Według oświadczenia wnioskodawców, w piwnicach zalaniu uległy hydrofor, silniki i rzeczy osobiste oraz podmoczone zostały podłogi.

W odwołaniu Janina P. wnosi o uchylenie krzywdzącej dla niej decyzji, gdyż poziom wód wokół domu był tak wysoki, że woda wdarła się pod podłogę, zalała łazienkę, a także hydrofor w piwnicy. Nasiąknięte mury i podłoga spowodowały zawilgocenie całego domu. Na meblach, ścianach i podłodze pojawiła się pleśń. Zapleśniały ubrania w szafach. Ponadto w 100 proc. zniszczone zostało jej gospodarstwo rolne i budynki gospodarcze, jak stajnia, stodoła, szopa. Ma ona na utrzymaniu ośmioro dzieci i nie ma ich czym nakarmić, gdyż powódź zniszczyła wszystkie uprawy i zapasy. Tadeusz P. jest rencistą, a odwołująca się nie pracuje. Gospodarstwo stanowiło jedyne źródło utrzymania dla nich i dla ośmiorga dzieci, z których jedno jest kaleką /niewidome od urodzenia/.

Wojewoda (...) decyzją z dnia 8 września 1997 r. nr WZPS.II-9141/288/97, wydaną na podstawie cytowanej już ustawy z dnia 17 lipca 1997 r. oraz wytycznych i wyjaśnień Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Organ stwierdził, że zalane zostały jedynie piwnice budynku mieszkalnego, a zatem brak jest podstaw do przyznania zapomogi.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Janina P. wnosi o uchylenie tej decyzji, twierdząc, że Komisja nie sprawdzała poziomu wody ani w piwnicy, ani w łazience. Ponieważ woda stała w piwnicy przez 2 tygodnie, nasiąknęły nią mury i w mieszkaniu pojawiła się pleśń. Potwierdza fakty, o których pisała w odwołaniu, i opisuje swoją sytuację rodzinną. Twierdzi, że zapomogi były przyznawane na terenie gminy Ł.D. w wielu wypadkach niesłusznie. Podkreśla, że na skutek zalania pól i upraw rodzina pozostała bez środków do życia. Twierdzi, że postępowanie było prowadzone pobieżnie, a protokół nie był od razu podpisany przez członków Komisji. Do skargi dołącza listy z podpisami różnych mieszkańców gminy Ł.D. skarżących się na działalność Komisji.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w (...) wnosi o jej oddalenie, podtrzymując argumenty przytoczone w uzasadnieniu ostatecznej decyzji. Organ dodaje, że skarżąca nie została pozostawiona bez pomocy, gdyż O środek Pomocy Społecznej udzielił jej pomocy pieniężnej w łącznej kwocie 4 000 zł.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Krakowie