Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody M. w przedmiocie umorzenia postępowania
Tezy

Zakres ochrony interesów osób trzecich w postępowaniu o zmianę decyzji o pozwoleniu na budowę nie może być rozumiany szerzej niż w postępowaniu o pozwoleniu na budowę, bo nie ma ku temu racjonalnych podstaw. Oczywiście interes ten może konkretyzować się w kwestiach innych niż w postępowaniu pierwotnym, ale zawsze związanych z proponowanymi rozwiązaniami projektowymi i budową, a nie samą wolą inwestora wprowadzenia, dozwolonych prawem zmian. Z całą więc pewnością postępowanie o zmianę decyzji o pozwoleniu na budowę nie może toczyć się w trybie art. 155 Kpa, a co za tym idzie - dla uwzględnienia wniosku inwestora nie jest wymagana przewidziana tym przepisem zgoda wszystkich stron, postępowania.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Mirosławy P. oraz Krystyny J. i Henryka J. na decyzję Wojewody M. z dnia 4 sierpnia 1999 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania - uchyla zaskarżoną decyzję jak i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; (...).

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 9 czerwca 1999 r. (...) Starosta O., na podstawie art. 28, art. 34 ust. 4, art. 36 i art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, w związku z art. 155 Kpa, uchylił własną decyzję z dnia 28 października 1996 r. (...) pozwoleniu na budowę budynku mieszkalnego, oraz zatwierdził projekt budowlany /projektant Henryk W./ i udzielił Mirosławie P. pozwolenia na kontynuowanie budowy budynku mieszkalnego położonego w S. przy ul. O. z zastrzeżeniem, aby przed przystąpieniem do użytkowania budynku dokonać rozbiórki obiektów przeznaczonych do rozbiórki w II etapie.

W uzasadnieniu podał, że Mirosława P. przedstawiła nowy projekt, ze zmianami w sposób istotny odbiegającymi od zatwierdzonego projektu. Budowa budynku została rozpoczęta /ławy i mury fundamentowe części płd. budynku/. Nowy projekt nie zmienił rzutów, zmienił zasadniczo kształt dachu, obniżono również wysokość budynku.

W odwołaniu od tej decyzji Krystyna i Henryk J. zarzucili, że budowa zrealizowana została niezgodnie z pozwoleniem tj. z naruszeniem ich własności. Podali, że nie wyrażają zgody na zabudowę w granicy.

Decyzją z dnia 4 sierpnia 1999 r. (...) Wojewoda M., na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa, art. 81 ust. 1 pkt 2 i art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, decyzję organu I instancji uchylił w całości i umorzył postępowanie przed organem I instancji. W uzasadnieniu podał co następuje:

Projektowany budynek mieszkalny ma być zrealizowany bezpośrednio przy granicy działki nr 2097/2 należącej do Henryka J. i być częściowo dobudowany do jego budynku. Organ I instancji uzyskał zgodę wszystkich stron tylko na uchylenie decyzji (...) z dnia 28 października 1996 r., a nie na jej zmianę, a wobec tego zgody te nie są wystarczające do zastosowania art. 155 Kpa. W przedmiotowej sprawie, zgodnie z zaleceniami decyzji Wojewody z dnia 27 kwietnia 1999 r., organ I instancji, na podstawie art. 155 Kpa i art. 36a ust. 1 Prawa budowlanego, powinien był wydać decyzję o zmianie pozwolenia na budowę za zgodą wszystkich stron. Wobec nieuzyskana zgody wszystkich stron na zmiany projektu organ nie może zmienić decyzji o pozwoleniu na budowę. W tej sytuacji należy uznać, że inwestor legitymuje się ostatecznym pozwoleniem na budowę z dnia 28 października 1996 r. i może realizować budowę w oparciu o tę decyzję. Brak zgody o jakiej mowa w art. 155 Kpa, dyskwalifikuje możliwości podejmowania przez organ działań zmierzających do zmiany decyzji. Fakt złożenia odwołania przez stronę wskazuje na brak jej zgody, a tym samym postępowanie staje się bezprzedmiotowe.

Skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyli Krystyna i Henryk J. oraz Mirosława P.

Krystyna i Henryk J. wnieśli o unieważnienie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany (...) z powodu realizacji ław fundamentowych niezgodnie z projektem i z naruszeniem ich własności, oraz brakiem rozwiązania sposobu odprowadzania wód opadowych z wnętrza dylatacji ukształtowanej wadliwie na skutek wprowadzenia zmian w naturalnym spływie wody. Podnieśli, że decyzja ta została wydana w oparciu o wadliwe materiały /inwentaryzacja stanu istniejącego była fałszywa/.

Strona 1/3