Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabela Dobosz (spr.) Sędziowie: WSA Wojciech Jakimowicz WSA Grażyna Firek Protokolant: Beata Błach po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2007r. sprawy ze skargi J.P. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] października 2004r. nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu l instancji z [...].10.2003 roku; II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana; III. zasądza od Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego J.P. kwotę 100 zł. (100 złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania. WSA/wyr, l - sentencja wyroku
Wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie- Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 28 kwietnia 2003r. uchylono decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2000r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję tegoż organu z dnia [...] stycznia 2000r. o pozbawieniu J.P. uprawnień kombatanckich.
Naczelny Sąd Administracyjny podzielając poglądy orzecznictwa odnośnie do kwestii, że Milicja Obywatelska nie była zmilitaryzowaną służbą państwową (uchwała 7 Sędziów NSA z dnia 12 czerwca 2000r., OPS 5/00 ONSA 2001/1/3) w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy o kombatantach ( ...), a zatem służba w niej nie jest równoznaczna z odbywaniem służby wojskowej z poboru i nie stanowi podstawy do zachowania uprawnień kombatanckich wyraził jednocześnie pogląd, że "nie można jednak wykluczyć sytuacji nietypowych, polegających na tym, że funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej odbywał służbę w oddziale zorganizowanym i działającym na wzór wojskowy. Taki oddział należałoby uznać za należący do zmilitaryzowanych służb państwowych, zorganizowanych poza strukturami Wojska Polskiego".
W związku z tym poglądem Naczelny Sąd Administracyjny polecił w omawianym wyroku kierownikowi Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie przeprowadzenie postępowania dowodowego zmierzającego do ustalenia sposobu pełnienia służby w Milicji Obywatelskiej przez J.P., potwierdzenia faktu przynależności skarżącego do plutonu operacyjnego, a zwłaszcza zbadania charakteru zadań tego plutonu, sposobu jego organizowania i funkcjonowania.
Organ też zdaniem Sądu powinien zbadać wiarygodność twierdzeń skarżącego odnośnie do jego walki z Wehrwolfem, w szczególności poddać analizie materiały źródłowe na jakich oparł się Naczelnik Wydziału Kadr i Szkolenia Komendy Wojewódzkiej Policji w K. wydając zaświadczenie z dnia 14 czerwca 1991r.
Decyzją Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] października 2003r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 2 oraz art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002 r., Nr 42, poz. 371) pozbawiono J.P. uprawnień kombatanckich przyznanych przez ZBOWiD z tytułu "utrwalania władzy ludowej w okresie od 25 kwietnia 1945r. do 31 grudnia 1947r."
Organ powołał się na pisma Instytutu Pamięci Narodowej z dnia 3 września 2003r. i 8 października 2003r., z których wynika, że J.P. pełnił służbę w Milicji Obywatelskiej w Z. w charakterze funkcjonariusza w okresie od 25 kwietnia 1946r. do 30 września 1949r. na stanowisku wywiadowcy Brygady Śledczej, a następnie referenta. Nie odnaleziono żadnych danych aby wyżej wymieniony i jednostki Milicji Obywatelskiej, w których służył brały udział w zwalczaniu Wehrwolfu. Wobec powyższego organ stwierdził, że J.P. nie prowadził żadnej działalności kombatanckiej lub równorzędnej z kombatancką w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 stycznia 1991r., albowiem służby w Milicji Obywatelskiej nie można uznać za tego rodzaju działalność, gdyż Milicja Obywatelska nie była zmilitaryzowaną służbą państwową i nie została powołana do walki o zachowanie suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego.