Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Sędziowie : Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski Sędzia WSA Mariusz Kotulski Protokolant : Justyna Owczarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Kraków - Śródmieście Wschód na uchwałę Zarządu Gminy w Słomnikach z dnia 31 lipca 1998 r. nr 117/2/98 w przedmiocie ustalenia wysokości proponowanych stawek partycypacji mieszkańców w kosztach budowy sieci wodociągowych, kanalizacyjnych i gazociągowych na terenie Gminy Słomniki stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
W dniu 31 lipca 1998 r. Zarząd Gminy w Słomnikach podjął uchwałę Nr 117/2/98 w sprawie ustalenia wysokości proponowanych stawek partycypacji mieszkańców w kosztach budowy sieci wodociągowych, kanalizacyjnych i gazociągowych na terenie gminy Słomniki. Jako podstawę prawną przedmiotowej uchwały podano art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym. W treści uchwały ustalono, iż budowa urządzeń wodociągowych będzie realizowana przy współudziale finansowym mieszkańców gminy.
Prokurator Rejonowy Kraków-Śródmieście Wschód pismem z dnia 31 sierpnia 2011 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na wyżej opisaną uchwałę Zarządu Gminy w Słomnikach z dnia 31 lipca 1998 r., Nr 117/2/98 w sprawie ustalenia wysokości proponowanych stawek partycypacji mieszkańców w kosztach budowy sieci wodociągowych, kanalizacyjnych i gazociągowych na terenie gminy Słomniki.
Prokurator zarzucił zakwestionowanej uchwale naruszenie art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym poprzez nałożenie w drodze uchwały zarządu gminy obowiązku ponoszenia opłata za podłączenie do urządzeń wodociągowych kanalizacyjnych i gazociągowych.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, który to przepis nie może stanowić podstawy prawnej do nałożenia w drodze uchwały rady gminy obowiązku ponoszenia opłaty za podłączenie do gminnej sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i gazociągowej.
W ocenie strony skarżącej zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, gdyż nosi znamiona aktu prawa miejscowego, tzn. posiada cechę ogólności - generalności, abstrakcyjności, określa adresata - poprzez wskazanie jego cech nie wymieniając go z nazwy, dyspozycja określa postępowanie adresata i ma zastosowanie do wielu powtarzalnych okoliczności, stanowi podstawę do obliczenia i ustalenia wysokości opłaty za każdorazowe podłączenie się do sieci kanalizacyjnej i wodociągowej.
W dalszej części skargi wskazano, że w polskim systemie prawnym żaden przepis nie daje gminie uprawnień do ogólnego wprowadzania opłat w drodze regulacji prawnych powszechnie obowiązujących. Przepisem takim nie jest powołane w podstawie kwestionowanej uchwały art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
Nadto wskazano, iż w dacie podjęcia spornej uchwały nie było przepisów rangi ustawowej, które upoważniałyby gminę do nałożenia na mieszkańców kosztów związanych z przyłączeniem do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i gazociągowej.
Fakt, iż przesłanką korzystania z sieci kanalizacyjnej lub wodociągowej jest wniesienie opłaty przyłączeniowej powoduje, że opłata ta ma charakter obowiązkowy i stanowi niejako daninę publicznoprawną. Pomimo, iż opłata ta nie ma charakteru obowiązkowego w sensie prawnym, gdyż nie jest przymusowa, jednak jest wymuszona obowiązującymi standardami życiowymi i dlatego nie można uznać jej za dobrowolną.