Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Szkodzińska Sędziowie: NSA Joanna Tuszyńska (spr.) WSA Małgorzata Łoboz Protokolant: Katarzyna Krawczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2019 r. sprawy ze skargi M. C. i W. C. na uchwałę Nr XLVIII/630/VII/2018 Rady Miasta Trzebini z dnia 29 czerwca 2018 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu po południowej stronie ul. Tuwima w Trzebini wraz z poszerzeniem obszaru w części południowej do ul. Armii Krajowej I. stwierdza nieważność § 8 ust. 6 pkt 3 i ust. 8 zaskarżonej uchwały w zakresie dotyczącym obszaru 1U oraz załącznika numer 1 do zaskarżonej uchwały w zakresie obszaru oznaczonego symbolem 1U; II. zasądza od Gminy Trzebinia na rzecz skarżących M. C. i W. C. kwotę 800 zł (osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
M. C. i W. C., wskazując, że są właścicielami działek o nr 2489, 2491, 1704/142, 1704/145 obręb 0014 Trzebionka, wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Nr XLVIII/630/VII/2018 Rady Miasta Trzebini z dnia 29 czerwca 2018 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu po południowej stronie ul. Tuwima w Trzebini wraz z poszerzeniem obszaru części południowej do ul. Armii Krajowej w części dotyczącej nieprzekraczalnej linii zabudowy na działkach jw.
Zaskarżonej uchwale zarzucili naruszenie:
- art. 64 ust. 3 Konstytucji RP, art. 140 k.c., art. a ust. 2 pkt 7) ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez naruszenie prawa własności skarżących w zakresie jakim swobodnie powinni oni dysponować swoją nieruchomością co w konsekwencji doprowadziło do przekroczenia przyznanego organowi władztwa planistycznego,
2) art. 15 ust. 2 pkt 6) w zw. z art. 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowania przestrzennym w zw. z art. 43 ustawy o drogach publicznych poprzez wyznaczenie nieprzekraczalnych granic zabudowy na nieruchomości skarżących w odległości 50 m od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi KA, podczas gdy dla terenu zabudowy, jakim jest nieruchomość skarżących, dopuszczalne jest wyznaczenie linii zabudowy w odległości co najmniej 30 m, a zatem w sposób przekraczający władztwo planistyczne przysługujące organowi.
Skarżący wnieśli o: stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części tekstowej w zakresie § 8 ust. 6 pkt 3) oraz ust. 8 odnośnie działek o numerach ewidencyjnych 2489, 2491, 1704/142, 1704/145 obręb 0014 Trzebionka, stwierdzenie nieważności załącznika graficznego zaskarżonej uchwały w zakresie przebiegu nieprzekraczalnej linii zabudowy od zewnętrznej krawędzi jezdni KA odnośnie działek o numerach ewidencyjnych 2489, 2491, 1704/142, 1704/145 obręb 0014 Trzebionka oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi w pierwszej kolejności skarżący podnieśli, że mają interes prawny w zaskarżeniu uchwały. Ich prawa zostały w rażący sposób naruszone poprzez sposób, w jaki dla ich nieruchomości zostały ustalone nieprzekraczalne linie zabudowy. Skarżący zostali ograniczeni w możliwości zabudowania przedmiotowej nieruchomości nowymi budynkami, jak również co do możliwości przebudowy, rozbudowy, czy rozbudowy dotychczas istniejących budynków, co stoi w sprzeczności z przysługującym im prawem własności.
Zgodnie z art. 43 ustawy o drogach publicznych obiekty budowlane powinny być usytuowane w odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni w przypadku autostrady co najmniej 30 m metrów w terenie zabudowy, a poza terenem zabudowy co najmniej 50 m. Zdaniem skarżącym należące do nich działki znajdują się w terenie zabudowy. Przedmiotowe nieruchomości znajdują się w granicach administracyjnych miasta Trzebinia. Zgodnie z kopią map ewidencyjnej i zasadniczej działki w dużej części posiadają klasę użytku gruntowego oznaczoną jaką B - tereny mieszkaniowe.
Skarżący odwołali się do definicji terenu zabudowy zawartej w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i usytuowanie, wskazując, że przedmiotowe nieruchomości spełniają warunki określone w ww. definicji, gdyż: nieruchomości leżą w otoczeniu drogi - dojazd aż do ostatniej posesji w ciągu zabudowy