Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta Zakopane w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego STRĄŻYSKA
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Irla Sędziowie : Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Brachel- Ziaja Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2011 r. sprawy ze skargi A.G.-K. na uchwałę Rady Miasta Zakopane z dnia 31 marca 2011 r., nr VII/89/2011 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego STRĄŻYSKA- MAŁE ŻYWCZAŃSKIE I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie obejmującym § 4 ust. 5 pkt 1 oraz § 12 ust. 2, jak również w tym zakresie rysunek miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stanowiący załącznik nr 1 uchwały; II. w pozostałym zakresie skargę oddala; III. zasądza od Rady Miasta Zakopane na rzecz skarżącego A.G.-K. kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/11

Rada Miasta Zakopane w dniu 31 marca 2011 r. podjęła uchwałę Nr VII/89/2011 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Strążyska-Małe Żywczańskie (Dz. Urzęd. Woj. Małopolskiego z 2011 r. Nr 206, poz. 1670), zwanej dalej "planem miejscowym".

Skarżący, przed wniesieniem skargi, dopełnił wymogu bezskutecznego wezwania do usunięcia naruszenia prawa, wzywając w dniu 24 czerwca 2011 r. (data wpływu do organu) Radę Miasta Zakopane do usunięcia naruszenia interesu prawnego zaskarżoną uchwałą. Rada Miasta Zakopane nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie.

Skarżący, działając na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), zaskarżył w dniu 12 sierpnia 2011 r. do sądu administracyjnego uchwałę Nr Vll/89/2011 Rady Miasta Zakopane z dnia 31 marca 2011 r. Skarżący zarzucił zakwestionowanej uchwale:

1) naruszenie art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez naruszenie zasad stanowienia aktów prawa miejscowego, polegające na użyciu w zaskarżonej uchwale nieprecyzyjnych pojęć i sformułowaniu jej w sposób niejasny;

- w § 3 planu miejscowego w którym nie ma ust. 2;

- w § 7 ust. 1 pkt 2 planu miejscowego poprzez niezdefiniowane pojęcia "zieleń wysoka" i "zieleń niska";

- § 4 ust. 5 pkt 1 planu miejscowego w którym znalazły się sprzeczne wewnętrzne zapisy dotyczące obowiązku realizacji nowych budynków i rozbudowy istniejących przy uwzględnieniu niewyznaczonych na rysunku planu nieprzekraczalnych linii zabudowy od dróg publicznych, a skoro linia nie jest wyznaczona, to nie obowiązuje;

2) naruszenie przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu zagospodarowaniu przestrzennym poprzez brak rozstrzygnięcia przez Radę Miasta Zakopane o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu miejscowego, radni nie dokonywali oceny zasadności uwag nie uwzględnionych przez burmistrza. Zarzucono również, że zbiorcze głosowanie przez Radę Miasta Zakopane nad nieuwzględnionymi przez burmistrza uwagami pozbawiło możliwości dwukrotnej oceny wniesionych uwag i to stanowi naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego. Skarżący podniósł, że Rada Miasta powinna głosować nad każdą uwagą indywidualnie, a nie zbiorczo;

3) oparcie treści planu miejscowego na nieaktualnym studium, którego nieaktualność stwierdziła sama Rada Miasta Zakopane podejmując w 2007 r. procedurę zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, a skoro studium nie jest aktualne, to na jego podstawie nie można uchwalać planów miejscowych;

4) naruszenie art. 17 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu zagospodarowaniu przestrzennym przez brak opinii o projekcie planu miejskiej komisji urbanistyczno - architektonicznej, a tak należy rozumieć sytuację, w której z 7-osobowego składu uczestniczy w pracy komisji tylko jej 6 członków, a ten skład wynika z nieprawidłowego zwołania samej komisji. Ponadto Miejska Komisja obradowała tylko nad fragmentami planu miejscowego, a nie nad całym planem i nie wydała żadnej opinii na temat zaskarżonego planu miejscowego.

Strona 1/11