Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody M. w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę
Tezy

Art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wyłącza możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego, jeżeli właściwy organ administracyjny wszczął postępowanie w celu zmiany, uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji albo wznowił postępowanie. Mimo że przepis ten expressis verbis formułuje zasadę wyłączenia dwutorowości postępowania kontrolnego tylko w odniesieniu do postępowania sądowoadministracyjnego w celu zapobieżenia takiej dwutorowości w stosunku do ostatecznej decyzji, należy przyjąć, że po wniesieniu skargi do sądu administracyjnego wykluczona jest możliwość wszczęcia przez organ administracji publicznej postępowania w celu zmiany, uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji zarówno z urzędu, jak i w związku z wniesieniem nadzwyczajnego środka prawnego innego niż skarga do sądu administracyjnego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Heleny L. na decyzję Wojewody M. z dnia 22 czerwca 1999 r. (...) w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; (...).

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 20.04.1999 r., na podstawie art. 28, art. 33 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, po rozpatrzeniu wniosku inwestora z dnia 7.12.1998 r., Burmistrz Miasta i Gminy S. zatwierdził projekt budowlany i wydał pozwolenie na budowę dla Bogusława B. na wykonanie szklarni na działce nr 616/12 w F.

W uzasadnieniu wskazano, że decyzja uwzględnia w całości wniosek strony - art. 107 par. 4 Kpa.

W odwołaniu Helena L. zarzuciła, że nie miała możliwości zapoznania się z aktami sprawy wobec "zaginięcia planów", a nadto, że sprawa uregulowania granicy pomiędzy jej działką nr 617/2 a działką inwestora nr 616/12 nie została zakończona.

Decyzją z dnia 22 czerwca 1999 r. (...) Wojewoda M. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, że inwestycja nie narusza ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, gdyż planowana jest na terenach upraw polowych bez prawa zabudowy, ale jako uzupełniający rodzaj użytkowania dopuszczono również inne rodzaje użytkowania rolniczego.

Decyzja została wydana w oparciu o aktualne mapy geodezyjne, postępowanie zostało przeprowadzone właściwie.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na tę decyzję Helena L. wniosła o jej uchylenie, zarzucając naruszenie art. 8, art. 6, art. 9-10 i art. 73 Kpa oraz art. 32 ust. 4 pkt 2 i art. 35 ust. 1 pkt 1 prawa budowlanego, podnosząc przede wszystkim, że proponowane zagospodarowanie działki inwestora pozostaje w sprzeczności z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego.

W odpowiedzi na skargę strona przeciwna wniosła o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Przesyłką z dnia 3.03.2000 r. Sądowi została przekazana decyzja Wojewody M. z dnia 25.02.2000 r. (...), którą uchylono decyzję ostateczną z dnia 21.06.1999 r. (...) i odmówiono zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę Bolesławowi B. na budowę szklarni na działce nr 616/12 w F.

W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w dniu 22.12.1999 r. utrzymało w mocy własną decyzję stwierdzającą nieważność decyzji orzekającej o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej inwestycji wydanej w dniu 2.03.1999 r. przez Burmistrza Miasta i Gminy S.

Dlatego też organ budowlany zobowiązany był wznowić postępowanie i orzec jak w decyzji z dnia 25.02.2000 r.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sąd, zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ sprawuje w zakresie swojej właściwości kontrolę aktów wydawanych przez organy administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.

Nie będąc związany granicami skargi /art. 51 ustawy o NSA/, Sąd ma obowiązek zbadać legalność zaskarżonej decyzji niezależnie od zarzutów zgłoszonych w skardze.

Stosownie do treści art. 35 prawa budowlanego przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ winien sprawdzić m.in. zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego.

Strona 1/3