Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta Krakowa w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Wzgórze Sw. Bronisławy"
Tezy

1. Niedopuszczalne jest objęcie liniami rozgraniczającymi terenów o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania bez rozgraniczenia tych terenów od siebie, a zwłaszcza objęcie liniami oznaczającymi jeden obszar jednocześnie terenów o przeznaczeniu rolniczym i nierolniczym oraz leśnym i nieleśnym bez wyraźnego ich rozgraniczenia. Specyfika i zakres ustaleń dotyczących przeznaczenia terenu dopuszcza jedynie stosowanie na projekcie rysunku planu miejscowego uzupełniających i mieszanych oznaczeń barwnych i jednobarwnych oraz literowych i cyfrowych, nie daje natomiast podstaw do ustalania "mieszanych" sposobów przeznaczenia terenów bez wyraźnego rozgraniczenia liniami rozgraniczającymi terenów o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania.

2. Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /t.j. Dz.U. 2004 nr 121 poz. 1266 ze zm./ nie uprawnia do twierdzenia, że przeznaczenie terenów pod różnorodne formy zieleni niskiej, a także zieleń o charakterze parkowym stanowi przeznaczenie rolnicze terenów.

3. Organem kompetentnym do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest rada gminy /miasta/ ponosząca odpowiedzialność za kształt podjętej uchwały. Ewentualne uchybienia organów zaangażowanych w proces planistyczny nie mogą usprawiedliwiać wadliwości uchwały podjętej przez organ właściwy do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

4. Niekwestionowana możliwość zaskarżenia przez organ nadzoru uchwały lub zarządzenia organu gminy do sądu powinna być stosowana wyjątkowo, zawsze uzasadniana ważnymi względami.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Zimmermann Sędziowie: WSA Barbara Pasternak AWSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Protokolant: Edyta Domagalska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2006 r. sprawy ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 6 lipca 2005 r. Nr LXXXIV/833/05 w zakresie § 18, w zakresie § 5 ust. 2 i 3, § 6 ust. 1 pkt 4 lit. a i ust. 2 pkt 5, § 10 ust. 1 pkt 8, § 12 ust. 1 pkt 1, § 15 ust. 2 pkt 6 - w części odnoszącej się do terenów otwartych oznaczonych symbolami ZO 1, ZO 2, ZO 3, ZO 4 oraz w zakresie rysunku planu dotyczącym terenów oznaczonych symbolami ZO 1, ZO 2, ZO 3, ZO 4 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Wzgórze Sw. Bronisławy" I. stwierdza nieważność uchwały Nr LXXXIV/833/05 Rady Miasta Krakowa z dnia 6 lipca 2005 r. w zakresie § 18, w zakresie § 5 ust. 2 tiret 2 i ust. 3 tiret 2, § 6 ust. 1 pkt 4 lit. a i ust. 2 pkt 5, § 10 ust. 1 pkt 8 w części objętej oznaczeniem "ZO 2", § 12 ust. 1 pkt 1 w części objętej słowami "terenu otwartego ZO 2", § 15 ust. 2 pkt 6 w części objętej słowami "terenów otwartych (ZO 2)" oraz w zakresie rysunku planu dotyczącym terenów oznaczonych symbolami ZO 1, ZO 2, ZO 3,ZO4; II. określa, że uchwała Nr LXXXlV/833/05 Rady Miasta Krakowa z dnia 6 lipca 2005 r. w zakresie wskazanym w punkcie I wyroku nie może być wykonywana.

Uzasadnienie strona 1/14

Wojewoda Małopolski złożył skargę na uchwałę Nr LXXXIV/833/05 Rady Miasta Krakowa z dnia 6 lipca 2005 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Wzgórze Św. Bronisławy" wnosząc o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały:

1) w zakresie treści § 18 uchwały,

2) w zakresie treści § 5 ust. 2 i 3, § 6 ust. 1 pkt 4 lit. a i ust. 2 pkt 5, § 10 ust. 1 pkt 8, § 12 ust. 1 pkt 1, § 15 ust. 2 pkt 6 uchwały - w zakresie, w jakim odnoszą się do terenów otwartych oznaczonych symbolami ZO 1, ZO 2, ZO 3, ZO 4,

3) na rysunku planu w zakresie dotyczącym terenów oznaczonych symbolami ZO 1, ZO 2, ZO 3, ZO 4.

W uzasadnieniu skargi sprecyzowano, że wskazany wyżej zakres uchwały Nr LXXXIV/833/05 Rady Miasta Krakowa z dnia 6 lipca 2005 r. stanowi przedmiot zaskarżenia do sądu administracyjnego.

Uzasadniając swoje stanowisko strona skarżąca podniosła, że w dniu 6 lipca 2005 r. Rada Miasta Krakowa przyjęła uchwałę Nr LXXXIV/833/05 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Wzgórze Św. Bronisławy" w oparciu o przepisy ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późno zm.). W ocenie Wojewody Małopolskiego wyżej wymieniony plan zagospodarowania przestrzennego narusza obowiązujące przepisy prawa, a w szczególności przepisy wynikające z ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tj.: Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 z późn. zm.) i rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. 164, poz. 1587).

Wskazano w skardze, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego stanowi narzędzie regulacji zagospodarowania przestrzennego. Plan miejscowy jako akt normatywny powszechnie obowiązujący określa w sposób jednoznaczny, precyzyjny i szczegółowy przeznaczenie oraz zasady zagospodarowania i zabudowy obszarów, ustalając granice tych obszarów i linie rozgraniczające terenów o różnym przeznaczeniu. Uszczegółowieniem zapisów ustawowych jest przepis § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W myśl tego przepisu rozporządzenia na projekcie rysunku planu miejscowego należy stosować podstawowe barwne oznaczenia graficzne i literowe określone w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia. Jednakże na mocy przepisu szczególnego zawartego w ust. 4 § 9 wskazanego rozporządzenia, dopuszczalne jest stosowanie na projekcie rysunku planu miejscowego uzupełniających i mieszanych oznaczeń barwnych i jednobarwnych oraz literowych i cyfrowych, jeżeli przemawia za tym specyfika i zakres ustaleń dotyczących przeznaczenia terenów oraz granic i linii regulacyjnych.

Strona 1/14