Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że w przypadku inwestycji jaką jest stacja bazowa telefonii komórkowej pominąć nie można tej okoliczności, że jest to budowla szczególnego rodzaju, która może szkodliwie wpływać na środowisko, a w szczególności na zdrowie ludzi, w sytuacji jej zrealizowania na budynku wielorodzinnym i w bliskim sąsiedztwie innych zabudowań o takim charakterze, przy czym niebezpieczeństwo to wywołuje przecież nie sama konstrukcja wsporcza (maszt), a zamocowane na niej anteny, generujące radiowe pole elektromagnetyczne (31 maja 2011r. WHO/IARC sklasyfikowała radiowe pole elektromagnetyczne, jako potencjalnie rakotwórcze dla człowieka).
Bezzasadne zatem pozostają zarzuty skargi, w tym dotyczący naruszenia przepisów postępowania: art. 6, art. 7 k.p.a. i art. 77 k.p.a. w zakresie ustalania, że inwestor był obowiązany do uzyskania pozwolenia na budowę dokonując jakichkolwiek modyfikacji stacji bazowej telefonii komórkowej, jak również poprzez pominięcie, że "instalacja antenowej konstrukcji wsporczej o wysokości do trzech metrów na istniejącym obiekcie budowlanym stanowi urządzenie, które jest na podstawie art. 29 ust. 2 pkt. 15) i art. 30 ust. 1 pkt. 3 lit. b) ustawy Prawo budowlane zwolnione z obowiązku zgłoszenia". W przedmiotowej sprawie antenowa konstrukcja wsporcza ma prawie 10 metrów, nie zaś "do trzech".
Wobec powyższego skarga jako bezzasadna został oddalona na zasadzie art. 151 p.p.s.a.