8 sygn. akt II SA/Kr 1304/09 stanowiska organu pierwszej instancji, powtarzając treść uzasadnienia tego organu i pomimo zarzutów zawartych w zażaleniu skarżącej, nie dążył do wyjaśnienia istotnych kwestii, mających znaczenie dla prawidłowego zastosowania przepisów o egzekucji świadczeń niepieniężnych. Odnośnie do zarzutu niepowiadomienia skarżącej o przeprowadzeniu kontroli stwierdzić należy, co następuje : Przepis art. 23 ust. 7 cyt. rozporządzenia Min. Spraw Wewn. i Adm. z dnia 24. 10. 2005 r. stanowi, że czynności kontrolno-rozpoznawcze mogą być przeprowadzane po doręczeniu kontrolowanemu upoważnienia do przeprowadzenia tych czynności przynajmniej na 7 dni, a w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt. 5, przynajmniej na 3 dni -przed terminem rozpoczęcia. Z akt administracyjnych wynika, że upoważnienie takie, dotyczące kontroli z dnia 28. 11. 2008 r. zostało doręczone "B. " Sp. z o.o. (Datowane na dzień 12.11.2008 r., zatem data kontroli podana w treści upoważnienia zawiera oczywistą omyłkę co do roku). Odnośnie kontroli przeprowadzonej w dniu 23. 03. 2009 r., brak w aktach dowodu doręczenia upoważnienia, o kotnym mowa w art. 23 ust. 7 . Nie zmienia to faktu, że o kontrolach tych nie był zawiadomiony podmiot, przeciwko któremu prowadzona jest egzekucja, co oznacza, że kontrole przeprowadzone były z naruszeniem cyt. przepisu.
Jak z powyższego wynika, wskazania sądu co do dalszego postępowania, zawarte w wyroku z dnia 13 maja 2008, II SA/Kr 4/08 zostały przez organy pominięte, co oznacza, że zaskarżone postanowienie, jak i poprzedzające je postanowienie organu pierwszej instancji zostały wydane z naruszeniem art. 153 p.p.s.a. W dalszym postępowaniu organy powinny mieć na względzie treść art. 153 p.p.s.a., a więc przede wszystkim konieczność zastosowania się do wszystkich wskazań sądu co do dalszego postępowania, a przede wszystkim ustalenia czy to skarżąca Spółka korzysta ze zbiornika, o którym mowa w decyzji Komendanta Wojewódzkiego PSP z dnia [...] września 2006 r. Wynik tego ustalenia będzie miał bowiem istotny wpływ na dalszy przebieg postępowania egzekucyjnego.
Uchybienie przepisowi art. 153 p.p.s.a. obligowało sąd orzekający w niniejszej sprawie do uwzględnienia skargi, której zarzuty okazały się w większości zasadne. Dlatego też na podstawie art. 145 par. 1 ust. 1 lit. c) ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w pkt. I sentencji. O kosztach rozstrzygnięto na podstawie art. 200 ustawy.