Sprawa ze skargi na postanowienie [....] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w K. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Uzasadnienie strona 2/6

Zażalenie na powyższe postanowienie do Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w K. wniosło Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe "A. " Sp. z o.o. z siedzibą w K. , zarzucając naruszenie art. 7 § 3 oraz 119 w związku z art. 121 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W uzasadnieniu podniesiono, że żalący się zaprzestał użytkować stację benzynową zlokalizowaną w B. na skutek wygaśnięcia z dniem 30 września 2007r. umowy dzierżawy na podstawie, której władał przedmiotową stacją paliw oraz zlikwidował prowadzoną na tej stacji paliw działalność gospodarczą. Dlatego też, zdaniem żalącego się decyzja Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w S. z dnia [...] sierpnia 2006r. zakazującą Przedsiębiorstwu Handlowo - Usługowemu "A. " Sp. z o.o., z siedzibą w K. używania zbiornika paliwowego znajdującego się w B. stała się bezprzedmiotowa. Tym samym nie istnieją podstawy do nakładania grzywny w celu przymuszenia wykonania powyższego obowiązku. W zażaleniu podniesiono też, że organ dokonał błędnych ustaleń faktycznych, a strona nie została poinformowana o kolejnych kontrolach w dniu 28 listopada 2008r. oraz 23 marca 2009r. i nie zostały jej doręczone żadne protokoły kontrolne. Organ nie ustalił też rzeczywistego stanu faktycznego, co narusza art. 7 oraz 77 kpa, jak również zasady postępowania egzekucyjnego.

Ponadto z ostrożności procesowej żalący się podniósł, że organ l instancji naruszył zakres swobody przy ustalaniu wysokości grzywny, przyjmując nieprawidłowo, że strona uchyla się od wykonania nakazanego obowiązku a sygn. akt II SA/Kr 1304/09 następnie uzasadnia tym wysokość grzywny. Organ nieprawidłowo przyjął też, że istnieje długotrwałe zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi oraz bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania pożaru. Organ przy tym nie zbadał sytuacji finansowej strony w kontekście wysokości wymierzonej grzywny. Żalący się wniósł także o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.

Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej w K. postanowieniem z dnia [...] czerwca 2009r. znak: [...] , wydanym na podstawie art. 138 § t pkt 1 w związku z art. 144 kpa oraz art. 17, art^23 § 1 i 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w związku z art. 11a ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2006r. Nr 96, póz. 667 ze zm.), utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie i odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

Organ odwoławczy wskazał, że decyzja zakazująca używania zbiornika na paliwa płynne jest prawomocna i wykonalna, a strona nadal używa zbiornika, powodując zagrożenie życia i zdrowia ludzi. Organ odwoławczy podkreślił, że strona podnosi, iż nie jest użytkownikiem przedmiotowej stacji paliw, jednakże pomimo kilkakrotnych wezwań nie przedstawiła organowi l instancji żadnych dokumentów wskazujących na zaistnienie tego faktu, gdyż za takie nie można uznać protokołu odczytania zawartości kasy fiskalnej, czy tez protokołu inwentaryzacji stacji paliw. Ponadto jednym z współwłaścicieli terenu, na którym znajduje się przedmiotowa stacja, nadal jest PHU "A. " Spółka z o.o. Dlatego też w ocenie organu odwoławczego decyzja zakazująca używania zbiornika na paliwa płynne nie stała się bezprzedmiotowa. Zdaniem organu odwoławczego organ l instancji w zwięzły, ale wyczerpujący sposób uzasadnił, dlaczego nałożył grzywnę w takiej, a nie innej wysokości, przytaczając szereg argumentów. Wzięto pod uwagę nie tylko charakter egzekwowanego obowiązku, lecz również społeczną szkodliwość braku wykonywania obowiązku oraz sytuację finansową zobowiązanego. W kwestii wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia organ odwoławczy wskazał, że postępowanie egzekucyjne dotyczące wykonania zakazu używania zbiornika na paliwo płynne toczy się już ponad rok, a strona nie wykonał tej decyzji, zaś używanie przedmiotowego zbiornika powoduje zagrożenia życia ludzi i z uwagi na brak wykonania przedmiotowej decyzji (już prawie 3 lata) jedynym możliwym środkiem zmierzającym do wyegzekwowania nałożonego obowiązku pozostało nałożenie grzywny celem przymuszenia.

Strona 2/6