Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Bukowina Tatrzańska w przedmiocie ustalenia wysokości wpłaty za podłączenie do kanalizacji stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Rynczak Sędziowie: WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) WSA Wojciech Jakimowicz Protokolant: Maciej Żelazny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Zakopanem na uchwałę Rady Gminy Bukowina Tatrzańska z dnia 25 marca 1999 r. nr IX/62/99 w przedmiocie ustalenia wysokości wpłaty za podłączenie do kanalizacji stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/5

W dniu 25 marca 1999 r. Rada Gminy Bukowina Tatrzańska podjęła uchwałę Nr IX/62/99 w sprawie ustalenia wysokości wpłaty za podłączenie do kanalizacji sanitarnej domów wczasowych oraz budynków niemieszkalnych.

W § 1 ust. 1 przedmiotowej uchwały ustalono, że udział domów wczasowych i domów niemieszkalnych w kosztach budowy kanalizacji ustalony został na następujących zasadach: koszt wykonania przyłącza budynku do kanału głównego lub bocznego ponosi we własnym zakresie właściciel budynku; domy wczasowe ponoszą koszty odpowiadające realnemu procentowi udziału w ogólnych kosztach budowy kanału bocznego (przepompowni ścieków) w wysokości 100 EURO (liczone wg kursu ogłoszonego przez NBP na dzień 1 grudnia roku poprzedniego) od jednego uśrednionego miejsca noclegowego za rok poprzedni. Pozostałe budynki niemieszkalne nie będące domami wczasowymi ponoszą koszt w wysokości 50 EURO od jednego pracownika.

Zgodnie z § 2 zaskarżonej uchwały ze względu na partycypację Urzędu Gminy w budowie systemu kanalizacyjnego wysokość wpłaty zmniejsza się o 50 % dla budynków pozostających w zarządzaniu gminy.

§ 3 zaskarżonej uchwały określił podmiot zobowiązany do jej wykonania (Zarząd Gminy). § 4 zawiera przepis derogacyjny, a § 5 datę wejścia uchwały w życie.

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Zakopanem pismem z dnia 20 października 2010 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na ww. uchwałę Nr IX/62/99 Rady Gminy Bukowina Tatrzańska z dnia 25 marca 1999 r. Działając w oparciu o art. 8, art. 50 § 1, art. 52 § 1, art.53 § 3 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Prokurator zarzucił przedmiotowej uchwale naruszenie art. 143, art. 144, art. 145, art. 146 i art. 148 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, poprzez wydanie jej z naruszeniem podanych przepisów i bez podstawy prawnej w zakresie nałożenia obowiązku ponoszenia opłat w kosztach kanalizacji innej niż opłata adiacencka.

W oparciu o powyższe Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że zaskarżona uchwała została podjęta bez podstawy prawnej. Ani przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami w zakresie ponoszenia opłat adiacenckich, ani art. 184 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie stanowił upoważnienia do podjęcia zaskarżonej uchwały. Uchwała ta nie zawiera żadnych uregulowań dotyczących zaliczania udziału w kosztach budowy kanalizacji na poczet opłaty adiacenckiej.

Nie ustalono w zaskarżonej uchwale, czy koszty te ponosi właściciel budynku, czy też posiadacz lub użytkownik.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Bukowina Tatrzańska wniosła o oddalenie skargi.

Organ podniósł, że uchwała ta została wydana w celu uzyskania środków finansowych na budowę kanalizacji. Takie rozwiązanie aprobowały osoby zarządzające domami wczasowymi i niemieszkalnymi. Domy wczasowe prowadzą działalność prze cały rok kalendarzowy i tym bardziej bardzo pilnym stała się budowa kanalizacji, co podwyższyło standard świadczonych usług.

Strona 1/5