Dnia 12 stycznia 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędzia WSA Magda Froncisz Sędzia WSA Piotr Fronc (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi Firma A na Uchwałę nr Vll/120/19 Rady Miasta Krakowa z dnia 13 lutego 2019r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Rejon ulic Podłużnej i Pylnej skargę oddala.
Pismem z dnia 7 września 2021 r. Firma A wniosła skargę na Uchwałę nr VII/120/19 Rady Miasta Krakowa z dnia 13 lutego 2019r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Rejon ulic Podłużnej i Pylnej w części, tj. § 7 ust. 10 Uchwały oraz § 7 ust. 2 Uchwały w związku z § 7 ust. 1 pkt 3 lit. a Uchwały i związku z § 23 ust. 3 pkt 6 in fine (dot. zwrotu w strefie lokalizacji dominanty) Uchwały, § 24 ust. 3 pkt 5 (dot. zwrotu: w strefie lokalizacji dominanty) Uchwały, § 28 ust. 2 pkt 4 (dot. zwrotu: w strefie lokalizacji dominanty) Uchwały, § 30 ust. 2 pkt 4 (dot. zwrotu: w strefie lokalizacji dominanty) Uchwały.
Zaskarżonej uchwale strona skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, to jest:
1. art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji RP (Dz.U. Nr 78 póz. 483 ze zm.) w związku z art. 14 ust. 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2021 r. póz. 741 ze zm., dalej "u.p.z.p.") oraz art. 4 ust. 1 i art. 15 ust. 2 pkt 10 w związku z art. 1 ust. 2 pkt 10 u.p.z.p. w związku z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. póz. 777, dalej "ustawą o wspieraniu rozwoju" lub "Megaustawa") poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, co skutkowało przyjęciem Uchwały w zaskarżonej części, z pominięciem regulacji rangi konstytucyjnej i ustawowej dla tworzenia aktów prawa miejscowego i : a/ wprowadzenia rozwiązań zakazujących lub znacznie utrudniających realizację inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2020 r. póz. 1990 ze zm., dalej "u.g.n."), praktycznie na całym terenie objętym planem miejscowym; b/ ustalenia nieostrych, uznaniowych pojęć odnoszących się do zasad lokalizowania inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej służących świadczeniu usług telekomunikacyjnych w technologii mobilnej, m.in. anten;
2. art. 28 ust. 1 u.p.z.p. w zw. z art. 46 ust. 1 ustawy o wspieraniu rozwoju poprzez naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego polegające na wprowadzeniu w zaskarżonej części Uchwały rozwiązań, które wprost uniemożliwiają, jak również mogą uniemożliwiać lokalizowania praktycznie na całym terenie obowiązywania Uchwały inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej w rozumieniu u.g.n. także w sytuacji, gdy taka inwestycja jest zgodna z przepisami odrębnymi;
3. art. 46 ust. 1-2 Megaustawy w zw. z art. 113 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r.
-Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz.U. z 2021 r., póz. 576, dalej "P.t.") oraz art. 4 i art.
15 ust. 2 u.p.z.p. w zw. z art. 3 pkt 19 w zw. z art. 2 ust. l pkt l ustawy z dnia 17 lutego
2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (t.j.
Dz.U. z 2021 r., póz. 670, dalej "ustawa o informatyzacji") poprzez przekroczenie władztwa planistycznego gminy skutkujące sprzecznym z prawem ograniczeniem rozwoju bezprzewodowej sieci telekomunikacyjnej na całym terenie objętym Uchwałą, jak również przyjęciem Uchwały w zaskarżonej części z naruszeniem zasady neutralności technologicznej, w sposób zagrażający realizacji przez Spółkę swoich zobowiązań przetargowych względem Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej