1. Za niedopuszczalną uznać należy sprzeczność wynikającą z uznania samego projektu za zgodny z prawem i jednoczesnego uznania za niezgodną z prawem realizację tego obiektu. Obie te fazy procesu inwestycyjnego /projektowanie i realizacja/ muszą znajdować się w kręgu zainteresowania organu, a ocena ich zgodności z prawem musi być spójna.
2. Fakt, że ustanowienie służebności dojazdu nie leży w kompetencjach organu administracji nie oznacza, że organ ten ma akceptować jakąkolwiek koncepcję dojazdu zaproponowaną przez inwestora, byle tylko projekt hipotetycznie odpowiadał warunkom technicznym. To inwestor ma obowiązek wykazać, że jest uprawniony do wprowadzenia w życie zaproponowanego rozwiązania.
3. Udział zieleni nie jest problemem tożsamym ze wskaźnikiem intensywności zabudowy.
4. Obowiązkiem organu administracji na każdym etapie postępowania jest dbałość o ustalenie pełnego kręgu osób, których prawnego interesu ma dotyczyć wynik postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skarg Małgorzaty P., Aleksandry F., Bogdana F., Urszuli K., Janusza K. i Marii Ch. na decyzję Wojewody M. z dnia 20 marca 2002 r. (...) w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; (...).
Decyzją z dnia 7 listopada 2001 r. (...) Prezydent Miasta K., na podstawie art. 28, art. 34 ust. 4, art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, zatwierdził projekt budowlany i udzielił Spółce z o.o. "R." pozwolenia na budowę 4 kondygnacyjnego budynku mieszkalnego wielorodzinnego /20 mieszkań, poddasze nieużytkowe/ z parkingiem w przyziemiu oraz 3 garażami dobudowanymi do budynku mieszkalnego i 7 garażami w zabudowie szeregowej, na działkach nr 80/2 i 80/4 położonych w K. w rejonie ul. O.
W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że wniosek o jej wydanie złożony został w terminie ważności decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, inwestor wykazał się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w postaci aktów notarialnych sprzedaży, aktu z dnia 26 stycznia 1999 r. dotyczącego ustanowienia służebności gruntowych oraz postanowienia Sądu Rejonowego w Katowicach II NS 1444/95 z dnia 13 listopada 1996 r. dotyczącego m.in. obciążenia służebnością działek 80/3 i 80/2, oraz że lokalizacja obiektu jest zgodna z planem zagospodarowania przestrzennego Miasta K. uchwalonym przez, Radę Miasta K. w dniu 16 listopada 1994 r. Ponadto podano, że w toku postępowania 13 osób /wymienionych z imienia i nazwiska/ złożyło zastrzeżenia dotyczące następujących kwestii:
- odległości obiektu od istniejącej zabudowy przy ul. O. 11 w K.,
- braku odpowiedniego dojazdu do projektowanego budynku i uciążliwościami związanymi z dojazdem,
- zwiększenia uciążliwości dla terenów sąsiednich, pogorszenia warunków sanitarno-zdrowotnych, stanu środowiska i zagrożenia ludzi i mienia,
- braku możliwości interwencji straży pożarnej i innych pojazdów uprzywilejowanych,
- niespełnienia wymagań nasłonecznienia dla pomieszczeń mieszkalnych w budynku przy ul. O. 11,
- niespełnienia zapisów par. 39 rozporządzenia MGPiB dotyczącego udziału terenów zielonych w projekcie zagospodarowania terenu,
- utraty wartości mieszkań,
- uciążliwości związanych z ewentualną realizacją inwestycji i trwającą obecnie realizacją budynku nr 1.
W związku z tymi zarzutami Inwestor wystąpił o wyrażenie zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych tj. par. 14 ust. 4 rozporządzenia w MGPiB i dopuszczenie drogi 4 m jako dojazdowej do wielorodzinnego budynku mieszkalnego. W odpowiedzi na wniosek organu złożony w trybie art. 9 ust. 1 Prawa budowlanego o udzielenie stosownego upoważnienia, Minister Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w piśmie z dnia 4 października 2001 r. stwierdził, że "rozpatrując wniosek w oparciu o przedłożony projekt budowlany przedstawiający zagospodarowanie terenu na aktualnej mapie sytuacyjno-wysokościowej w skali 1:500 stwierdzono, że warunki par. 14 ust. 1 i 4 rozporządzenia zostały spełnione, gdyż szerokość jezdni wynosi 3 m, a całkowita szerokość przejazdu z przejściem 4,6 m." W piśmie tym przytoczone zostały przepisy par. 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, oraz par. 11 ust. 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 stycznia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych wymagań w zakresie przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego lub medycznego, oraz warunków jakim powinny odpowiadać drogi pożarowe. Stwierdzono, że w rozpatrywanym przypadku nie występuje naruszenie odpowiednich przepisów, wobec czego wniosek jest bezprzedmiotowy, oraz że skoro dojazd już istnieje do obsługi innych budynków, to w ramach uzasadnionych interesów osób trzecich brak jest podstaw prawnych do nie uznania warunków, jakie przejazd ten spełnia.