Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Krynicy- Zdroju w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasto Krynica Zdrój Góra Parkowa
Tezy

I. Pomimo tego, że termin końcowy uzgodnienia na podstawie art.25 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest wyznaczany arbitralnie przez organ planistyczny, to jest on terminem prawa materialnego, a jego upływ powoduje skutek materialnoprawny w postaci przyjęcia fikcji pozytywnego uzgodnienia projektu planu.

2 Informacja o terminie dla dokonania uzgodnienia powinna być przekazana pisemnie wraz z projektem planu oraz prognozą oddziaływania na środowisko.

3 Początek terminu dla dokonania uzgodnienia należy liczyć od momentu przekazania pełnej wymaganej prawem dokumentacji, czyli projektu planu miejscowego wraz z prognozą oddziaływania na środowisko. Jeżeli zatem przekazana do uzgodnienia dokumentacja nie była kompletna, to dopiero od dnia przesłania organowi uzgadniającemu projektu planu miejscowego wraz z prognozą oddziaływania na.środowisko rozpoczyna bieg termin dla dokonania odpowiednio jego uzgodnienia.

4. Procedura planistyczna uzgadniania projektów planu nie przewiduje pozostawienia ich "bez rozpoznania jako nie uzgodnione", gdyż brak uzgodnienia w terminie jest równoznaczne z pozytywnym uzgodnieniem projektu zgodnie z brzmieniem art.25 ust.2 ustawy z dnia 27.03.2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariusz Kotulski / spr. / Sędziowie WSA Ewa Rynczak Mirosław Bator Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2011 r. sprawy ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Krynicy- Zdroju z dnia 28 października 2005 r. nr XL/272/05 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasto Krynica Zdrój Góra Parkowa I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały II. określa, że zaskarżona uchwała nie może być wykonywana

Uzasadnienie strona 1/14

W dniu 28 października 2005 r. Rada Miejska w Krynicy podjęła uchwałę nr XL/272/05 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasto Krynica - Zdrój Góra Parkowa.

Skargę na w/w uchwałę skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Wojewoda Małopolski, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości.

W uzasadnieniu skargi podkreślono, że przedmiotem zaskarżonej uchwały było przeznaczenie określonych w niej terenów, leżących na terenie uzdrowiska, na tor saneczkowo-bobslejowo-skeletonowy.

Organ nadzoru wskazał, że w chwili podjęcia w/w uchwały obowiązywał uchwalony 5 maja 1971r., na podstawie art. 3 ustawy z 17 czerwca 1966r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym Statut Uzdrowiska Krynica. Statut ten obowiązywał, mimo że w dniu 2 października 2005 r. weszła w życie ustawa z 28 lipca 2005r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, gdyż według art. 62 tej ustawy przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy z 17 czerwca 1966r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie ustawy z 28 lipca 2005r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, o ile nie są z nią sprzeczne i nie dłużej niż przez sześć miesięcy od wejścia jej w życie. Teren objęty zaskarżonym planem miejscowym znajduje się w utworzonej w tym Statucie strefie uzdrowiskowej A.

Strona skarżąca podniosła, że do zaskarżonego planu miejscowego miała też zastosowanie ustawa z 17 czerwca 1966r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym, a to z uwagi na art. 61 ust. 2 ustawy z 28 lipca 2005r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, w którym stanowi się, że do postępowań w sprawach, o których mowa w art. 38 ust. 1, wszczętych, a niezakończonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z 17 czerwca 1966r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym oraz Statutu uzdrowiska przed uchwaleniem zaskarżonego miejscowego planu należało uzyskać decyzję Ministra Zdrowia, wydaną w uzgodnieniu z Naczelnym Lekarzem Uzdrowiska, o zgodzie na odstępstwo od ustanowionych w Statucie dla strefy uzdrowiskowej A uzdrowiska zakazów. Decyzji takiej nie uzyskano. Uzyskano natomiast uzgodnienia, o których mowa w art. 17 pkt 7 lit. i ustawy z 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, co jest jednak niewystarczające, gdyż uzgodnienie dokonywane jest w trybie art. 106 k.p.a., wymagana zaś była decyzja załatwiająca sprawę co do istoty.

W odpowiedzi na skargę organ planistyczny wniósł o oddalenie skargi. W uzasadnieniu odpowiedzi na skargę wskazano, że wywody skargi zasadne są tylko w tym zakresie, w którym wskazują, że w dacie podejmowania zaskarżonej uchwały zastosowanie miała do niej ustawa z 1966 roku o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym, pomimo iż od dnia 22 października 2005 roku obowiązywała już ustawa z dnia 28 lipca 2005r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.

Strona 1/14