Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Marta Bieniek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 marca 2014r. sprawy ze skargi B. O. i M. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 4 czerwca 2013 r. w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie trzech budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem wielostanowiskowym na samochody osobowe w podziemiu każdego z budynków na działce nr ewid. [...] , w granicach terenu oznaczonego na załączniku graficznym literami ABCD-A, obręb 0023, w rejonie ul. St. [...] i ul. S. [...] , w K. oraz budowie dwóch zjazdów z ul. S. [...] na działce nr ewid. 936/6 i zjazdu z ul. St. [...] na działce nr ewid. 93.
W uzasadnieniu tej decyzji organ ustalił, że dla terenu, w zasięgu którego znajduje się działka wskazana we wniosku o ustalenie warunków zabudowy nie ma planu miejscowego. Zgodnie zaś z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, dalej ustawa o planowaniu (Dz. U. Nr 80, poz.717 ze zm.), zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, z zastrzeżeniem art.50 ust. 1 i art. 86, wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy.
SKO po dokonaniu oceny wniosku złożonego przez inwestorów i następnie zmienionego pismem z dnia 8 stycznia 2013 r. stwierdziło, że wniosek ten odpowiada wymaganiom określonym art.52 ust.2 pkt 1-3 powołanej ustawy. W części tekstowej wniosku opisano bowiem planowany sposób zagospodarowania terenu inwestycji określając proponowane parametry budynków ich funkcję oraz planowaną infrastrukturę. W części graficznej wniosku, tj. na mapie zasadniczej wyznaczono linie rozgraniczające teren inwestycji oraz proponowane usytuowanie planowanej inwestycji. Zawiera też określenie granic terenu objętego wnioskiem przedstawione na kopii mapy zasadniczej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego obejmujący teren, którego wniosek dotyczy i obszar, na który inwestycja będzie oddziaływać.
W ocenie Kolegium organ I instancji prawidłowo uznał, że wydanie decyzji było możliwe w świetle art. 61 ust 1 pkt 1 ustawy o planowaniu, gdyż co najmniej jedna działka dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania zabudowy.
Ustalenie parametrów dobrego sąsiedztwa odwzorowane zostało w sprawie dla nowej zabudowy raz z działek sąsiednich (linia zabudowy), a raz z obszaru analizowanego (wskaźnik powierzchni zabudowy, szerokość elewacji frontowej, geometria dachu).