Organ odwoławczy wskazał, że wnioskodawczyni A. W. jest wnuczką niepełnosprawnej N. W. a więc krewną w drugim stopniu i mogłaby otrzymać specjalny zasiłek opiekuńczy w związku z koniecznością sprawowania opieki nad babcią w przypadku, gdyby nie było osoby lub osób spokrewnionych z Natalią W. w pierwszym stopniu, albo osoby te nie byłyby w stanie sprawować opieki z uwagi na orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności. Organ podkreślił, że w rozpoznawanej sprawie N. W. ma trzech synów, którzy potencjalnie mogą sprawować nad nią opiekę, a tym samym nie doszło do przejścia obowiązku alimentacyjnego na dalszą krewną jaką jest wnuczka A. W. a tym samym nie przysługuje jej prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną babcią.
Dodatkowo organ odwoławczy podkreślił, że z uwagi na błędnie sformułowaną osnowę decyzji organu pierwszej instancji orzekającej o odmowie przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego wnioskowanego na N. W. zamiast orzeczenia o odmowie przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad N. W. , organ orzekł o uchyleniu osnowy decyzji organu pierwszej instancji i orzekł w tym zakresie poprawnie.
Skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach złożyła A. W. Podniosła, że doszło do naruszenia prawa materialnego albowiem nieprawidłowo zinterpretowano art. 16 a ustawy o Świadczeniach rodzinnych. W ocenie skarżącej, określając grupę osób mogących ubiegać się o specjalny zasiłek opiekuńczy, ustawodawca zawęził ja do osób, na których spoczywa obowiązek alimentacyjny, a wywód że N. W. ma trzech synów, na których w pierwszej kolejności ciąży obowiązek alimentacyjny, jest słuszny, ale przy ustalaniu obowiązku alimentacyjnego a nie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego. Według skarżącej specjalny zasiłek opiekuńczy jest przeznaczony dla osób sprawujących opiekę i kolejność jest bez znaczenia. W ocenie skarżącej, odmowa przyznania jej świadczenia opiekuńczego jest skrajnie krzywdząca tym bardziej, że fakt jej kształcenia na Uniwersytecie organ odwoławczy traktuje jako drugorzędna przesłankę. W dalszej części uzasadnienia skargi podkreśliła, że w zajęciach uczestniczy sporadycznie przez 3 dni w tygodniu i większość czasu w ciągu doby spędza z babcią a dodatkowo ustawodawca postawił wymóg rezygnacji z zatrudnienia a nie określił wymogu rezygnacji z kształcenia się, tak więc ma prawo do przedmiotowego zasiłku.