Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Renata Detka, Protokolant Referent stażysta Joanna Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze , po rozpatrzeniu odwołania A. B. od wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] decyzji z dnia [...] umarzającej postępowanie w sprawie wniosku z dnia 26 kwietnia 2017 r. o wypłatę pomocy finansowej realizowanej w ramach rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego, za okres od 1 lipca do 31 grudnia 2013 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kpa uchyliło zaskarżoną decyzję organu I instancji w całości i w to miejsce orzekło o odmowie przyznania A. B. pomocy finansowej realizowanej w ramach rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego, za okres od 1 lipca do 31 grudnia 2013 r.
Powyższa decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Wnioskiem z dnia 26 kwietnia 2017 r. A. B. wystąpiła o wniosła o uchylenie decyzji przyznającej zasiłek dla opiekuna i ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matka [...] - od 1 lipca 2013 r. do chwili obecnej z uwzględnieniem odsetek ustawowych oraz dodatków do świadczenia pielęgnacyjnego.
Organ I instancji, po ustaleniu, że A. B. nie posiada ustalonego prawa do świadczenia pielęgnacyjnego za okres od 1 lipca do 31 grudnia 2013 r., stwierdził brak podstaw do rozpatrywania wniosku dotyczącego wypłaty pomocy finansowej realizowanej w ramach rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego i decyzją z dnia 24 maja 2017 r. umorzył to postępowanie.
Kolegium, wydając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a. opisane na wstępie rozstrzygnięcie, zwróciło uwagę na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. K 38/13, w którym stwierdzono, że art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z zasadą równości, o której mowa w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Tym samym, zdaniem organu, w obecnej sytuacji prawnej niedopuszczalne jest oparcie decyzji odmawiającej przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie tej części przepisu art. 17 ust. 1b cyt. ustawy. Kolegium ustaliło, że orzeczeniem z dnia 25 lipca 2006 r. [...] została zaliczona do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności na stałe, przy czym powyższy stopień niepełnosprawności datuje się od 19 maja 2006 r., a niepełnosprawność istnieje od 1998 roku. Decyzją z dnia 7 października 2010 r. organ I instancji przyznał A. B. świadczenie pielęgnacyjne w związku z opieką nad matką na okres od 1 listopada 2010 r. do 31 sierpnia 2019 r. Prawo to na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw, wygasło z mocy prawa z dniem 1 lipca 2013 r. Następnie, po rozpatrzeniu wniosku A. B. z dnia 27 czerwca 2013 r., organ I instancji decyzją z dnia 26 lipca 2013 r. odmówił przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką od dnia 1 lipca 2013 r. Po wniesieniu przez A. B. odwołania Kolegium decyzją z dnia 21 listopada 2013 r. utrzymało powyższą decyzję w mocy. Następnie, decyzją z dnia 9 czerwca 2014 r. organ I instancji, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 16 maja 2014 r., przyznał A. B. zasiłek dla opiekuna na okres od dnia 1 listopada 2013 r. bezterminowo. Dodatkowo, decyzją z dnia 25 lipca 2014 r., przyznano zasiłek dla opiekuna na okres od dnia 1 lipca 2013 r. do 31 października 2013 r.