Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 marca 2009r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej sprawy ze skargi K. B. na akt Starosty z dnia [...] Znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu I. uchyla zaskarżony akt Starosty, II. stwierdza, że zaskarżony akt nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. stwierdza uprawnienie K. B do otrzymania zwrotu opłaty za wydanie kart pojazdów seria [...] numer [...],seria [...] numer [..., seria [...] numer [...] pobranej ponad kwotę wynikającą z art. 77 ust. 3 w związku z ust.4 pkt. 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), IV. zasądza od Starosty na rzecz K. B. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia 24 listopada 2008r. K. B. zwrócił się do Starosty o zwrot części opłaty za kartę pojazdu w kwocie 1275 zł. W uzasadnieniu wniosku podał, że w dniu 13 lipca 2004r. dokonał rejestracji samochodu BMW 318 kat, nr rej. [...], karta pojazdu serii [...] numer [...]; dnia 24 stycznia 2005r. samochodu Renault Laguna 2.0 kat, nr rej. [...], karta pojazdu serii [...] numer [...] i dnia 5 grudnia 2005r. samochodu Ford Eskort 1.4 kat, nr rej. [...], karta pojazdu [...] numer [...].
W toku procedury rejestracyjnej został zobowiązany do uiszczenia każdorazowo kwoty 500 zł. tytułem opłaty za kartę pojazdu. Wskazaną opłatę pobrano na podstawie § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310 ze zm.). Wskazany przepis został wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. U 6/04 (Dz. U. Nr 15, poz. 119) uznany za niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP. Trybunał określił co prawda termin utraty mocy obowiązującej przepisu na dzień 1 maja 2006 r., przy czym takie rozwiązanie było podyktowane potrzebą stworzenia regulacji spełniającej wytyczne określone w wyroku. W związku z powyższym przepis, na podstawie którego pobrano opłaty był niezgodny z Konstytucją od początku jego obowiązywania, co uzasadnia żądanie zwrotu nadwyżki opłat za kartę pojazdu w łącznej kwocie 1275 zł.
W odpowiedzi na powyższy wniosek, pismem z dnia 15 grudnia 2008r. Znak: [...] Starosta odmówił zwrotu żądanej kwoty i wyjaśnił, że organ rejestrujący pobiera opłaty za wydanie karty pojazdu zgodnie z obowiązującymi w dniu dokonania czynności przepisami prawa. W dniu wniesienia opłat za karty pojazdu, wysokość opłaty regulowało rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003r. w sprawie wysokości opłaty za kartę pojazdu (Dz. U z 2003 Nr 137 poz.1310) wydane w oparciu o art. 77 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym. Niekonstytucyjność § 1 ust. 1 rozporządzenia stwierdził Trybunał Konstytucyjny dopiero w wyroku z dnia 17 stycznia 2006r. sygn. akt U 6/04, jednakże odroczył utratę mocy obowiązującej tego przepisu do 1 maja 2006r.
Wysokość opłaty za wydanie karty pojazdu na kwotę 75 zł określiło rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 marca 2006r., które weszło w życie z dniem 15 kwietnia 2006r. Nie uiszczenie opłaty za kartę pojazdu w wysokości 500 zł skutkowałoby zwrotem wniosku o zarejestrowanie pojazdu (art. 261 § 2 kpa). Organ rejestrujący nie jest władny do ustalania wysokości opłat, a jedynie zobowiązany jest do stosowania się w tym zakresie do obowiązujących przepisów prawa, co też w przedmiotowej sprawie uczynił. W związku z powyższym nie jest możliwy zwrot uiszczonej opłaty.