Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Zielińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 grudnia 2010 roku sprawy ze skargi S.S. na postanowienie Wojewody z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia dotyczącego ofert pracy dla bezrobotnego oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...], znak: EŚ [...] wydanym z upoważnienia Starosty Ostrowieckiego przez Kierownika Działu Ewidencji i Świadczeń Powiatowego Urzędu Pracy w O. odmówiono S. S. wydania zaświadczenia dotyczącego ofert odpowiedniej dla w/w bezrobotnego pracy oraz terminów ich posiadania i powodów, dla których nie zostały mu przedstawione. W uzasadnieniu, odnosząc się do wniosku strony o wydanie przedmiotowego zaświadczenia, stwierdzono, że S. S. nie tylko nie wskazał przepisu prawa, który wymaga urzędowego potwierdzenia faktów lub stanu prawnego poprzez wydanie zaświadczenia, ale również nie wskazał przepisu z którego wynika jego interes prawny w żądaniu wydania zaświadczenia. Z wniosku wynika jedynie, że przedmiotowe zaświadczenie jest niezbędne stronie "dla postępowania przed odpowiednimi organami wymiaru sprawiedliwości".
W zażaleniu na powyższe postanowienie S. S. wskazał, że podstawę prawną do wydania żądanego zaświadczenia stanowią przepisy art. 28, 29, 218 § 1 k.p.a. w zw. z pkt 8.2 lit. a Części I "Standard pośrednictwa pracy" rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2.03.2007r. w sprawie standardów usług rynku pracy (Dz. U. z 2007r., nr 47, poz. 314) i § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2.03.2007r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia przez publiczne służby zatrudnienia usług rynku pracy (Dz. U. z 2007r. nr 47, poz. 315). Skarżący wyraził także pogląd, że posiada interes prawny w żądaniu wydania przedmiotowego zaświadczenia. Podkreślił jednocześnie, że organ ma obowiązek wydania zaświadczenia, gdy chodzi o potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, wynikających z prowadzonej ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.
Postanowieniem z dnia [...], znak: [...] Wojewoda utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie - na podstawie art. 219 w zw. z art. 217 § 1 i 2 oraz art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 k.p.a.
Organ II instancji, przytaczając treść art. 217 § 1 i 2 k.p.a., stwierdził, że S. S. we wniosku o wydanie zaświadczenia nie wskazał żadnego przepisu prawa, który wymagałby urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego poprzez wydanie zaświadczenia. Obowiązku takiego nie nakłada również żaden z powołanych w zażaleniu przepisów prawa. Natomiast przedstawione przez stronę uzasadnienie żądania wydania przedmiotowego zaświadczenia - "dla postępowania przed odpowiednimi organami wymiaru sprawiedliwości" - świadczy, zdaniem organu, jedynie o istnieniu interesu faktycznego, a nie interesu prawnego. Wskazano przy tym, że jakkolwiek w ofercie urzędu znajdowały się prace odpowiednie dla strony, to z uwagi na niezwłoczne korzystanie przez bezrobotnych z tych ofert, w dniach zgłoszenia się do urzędu przez S. S. były one już nieaktualne. O powyższym organ I instancji poinformował wnioskodawcę odrębnym pismem z dnia 22.09.2010r. Tym samym od dnia 30.06.2000r. strona nie otrzymała żadnych propozycji pracy, a zatem w złożonym wniosku zawarto żądanie potwierdzenia faktów, które nie miały miejsca. Dlatego też Wojewoda stwierdził, że nawet w sytuacji, gdyby S. S. wskazał przepis prawa lub interes prawny należałoby mu odmówić wydania zaświadczenia.