Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 18 listopada 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Sandomierzu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] w przedmiocie udzielenia zezwolenia na wyłączenie z produkcji rolniczej gruntów rolnych uchyla zaskarżoną decyzję.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej SKO), po rozpatrzeniu odwołania [...] (zwaną dalej Spółką) od decyzji Starosty z dnia [...] odmawiającej udzielenia Spółce zezwolenia na wyłączenie z produkcji rolniczej gruntów rolnych w granicach działki o nr ewid. [...] stanowiących sady na roli klasy I (S-RI), z przeznaczeniem pod budowę wieży telekomunikacyjnej wraz ze stacją bazową o powierzchni 0,0081 ha, uchyliło zaskarżoną decyzję organu I instancji w całości i w to miejsce:
1. udzieliło Spółce zezwolenia na wyłączenie z produkcji rolniczej gruntów rolnych w granicach działki o nr. ewid. [...] stanowiących sady na roli klasy I (S-RI), z przeznaczeniem pod budowę wieży telekomunikacyjnej wraz ze stacją bazową o powierzchni 0,0081 ha,
2. zobowiązało Spółkę do uiszczenia należności i opłat rocznych z tytułu wyłączenia ww. gruntu z produkcji rolniczej z chwilą faktycznego wyłączenia gruntu z produkcji rolniczej,
3. zobowiązało Spółkę do zgłoszenia organowi I instancji faktu rozpoczęcia robót budowlanych na ww. działce.
W uzasadnieniu decyzji organ II instancji przytoczył szeroko stanowisko organu I instancji stwierdzając, że pomimo jasnych wytycznych zawartych w decyzji SKO z dnia 2 września 2019 r. organ ten nadal z nimi polemizuje i podtrzymuje odmienne od zapatrywań Kolegium stanowisko. Starosta twierdzi bowiem, że parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym linie zabudowy, gabaryty obiektów i wskaźniki intensywności zabudowy zawarte w miejscowym planu zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] w granicach sołectw gminy, zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy nr XLVIII/273/06 z dnia 13 czerwca 2006 r. (dalej m.p.z.p.), dla jednostki H72R określają, że są to tereny rolnicze z ograniczonym prawem do ich zabudowy, które nie zostały objęte zgodą ministra właściwego do spraw rozwoju wsi na zmianę przeznaczenia gruntów na cele nierolnicze przy sporządzaniu m.p.z.p., z uwagi na brak możliwości wykorzystania terenu w inny sposób niż rolniczy - co wyklucza możliwość lokowania inwestycji, która w konsekwencji w wyniku inwentaryzacji powykonawczej doprowadzi do zmiany klasyfikacji użytków z rolnego (Rl) na inne tereny zabudowane (Bi), czyli zmieni sposób użytkowania. Wobec takich zapisów m.p.z.p. oraz treści art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1161) lokalizacja jakiejkolwiek inwestycji prowadzącej do zmiany sposobu użytkowania ww. terenu, w tym budowy wieży telekomunikacyjnej wraz ze stacją bazową oraz płyty o powierzchni do wyłączenia równej 0,0081 ha, która utwardzona zostanie tłuczniem kamiennym, uniemożliwia dalszą produkcję rolną w jednostce H72R i w konsekwencji nie jest możliwa.
Zdaniem SKO niesporne jest, że stacja bazowa telefonii komórkowej jest urządzeniem, które stanowi element niezbędny dla funkcjonowania sieci telekomunikacyjnej, bezpośrednio związany ze świadczeniem usług telekomunikacyjnych, będąc urządzeniem infrastruktury technicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, a tym samym jest inwestycją infrastrukturalną. Działka nr [...] leży na terenach stanowiących sady na roli klasy I (S-RI), oznaczonych w m.p.z.p. symbolem H72R - tereny rolnicze i 25KDL - tereny dróg publicznych lokalnych. Po przeprowadzeniu szczegółowej analizy zapisów m.p.z.p. już w poprzedniej decyzji z dnia 2 września 2019 r. SKO stwierdziło, że planowana inwestycja nie jest sprzeczna z tymi regulacjami, a tym samym jest dopuszczalna. Dokonując wykładni zapisów planu uwzględniono, że przy wprowadzaniu przepisów ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, intencją ustawodawcy było zapewnienie przepisami ustawy, by postanowienia m.p.z.p. nie uniemożliwiały bez uzasadnionych powodów rozwoju infrastruktury telekomunikacyjnej, przy czym jako zasadę zaproponowano, że żaden plan miejscowy nie może na jakimkolwiek obszarze zakazywać ani uniemożliwiać świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w szczególności poprzez zakazy lub ograniczenia w lokalizowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej - o ile nie jest to konieczne - dla ochrony bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego bądź dla ochrony środowiska, przyrody, zdrowia, zabytków albo ze względu na inny ważny interes publiczny. Jak wynika z art. 46 ust. 1 ww. ustawy z dnia 7 maja 2010 r. m.p.z.p. nie może ustanawiać zakazów, a przyjmowane w nim rozwiązania nie mogą uniemożliwiać lokalizowania inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, jeżeli taka inwestycja jest zgodna z przepisami odrębnymi. Zgodnie z art. 46 ust. 2 ww. ustawy z dnia 7 maja 2010 r. jeżeli lokalizacja inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej nie jest umieszczona w planie miejscowym dopuszcza się jej lokalizowanie, jeżeli nie jest to sprzeczne z określonym w planie przeznaczeniem terenu, ani nie narusza ustanowionych w planie zakazów lub ograniczeń. Przeznaczenie terenu na cele zabudowy wielorodzinnej, rolnicze, leśne, usługowe lub produkcyjne nie jest sprzeczne z lokalizacją inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, a przeznaczenie terenu na cele zabudowy jednorodzinnej nie jest sprzeczne z lokalizacją infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu. Z dniem 25 października 2019 r. do art. 46 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. dodano ust. 1a, stosownie do brzmienia którego nie stosuje się ustaleń prawa miejscowego w zakresie ustanowionych zakazów lub przyjętych w nim rozwiązań, o których mowa w ust. 1, jeżeli taka inwestycja jest zgodna z przepisami odrębnymi. Z powyższego wynika zdaniem SKO, że przeznaczenie danego terenu na cele przede wszystkim rolnicze, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, nie jest sprzeczne z lokalizacją inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej. Cytując art. 7 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych wskazano, że jeśli chodzi o przeznaczenie gruntów rolnych na lokalizację inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, to z uwagi na wskazany przez ustawodawcę zapis o braku sprzeczności lokalizowania tego typu inwestycji z zakresu łączności na gruntach rolnych, brak jest konieczności uzyskiwania zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi na przeznaczenie w m.p.z.p. części działki nr [...] na cele nierolnicze. Wolą bowiem ustawodawcy jest aby grunty rolne, nawet jeżeli zostaną na nich posadowione urządzenia infrastruktury technicznej z zakresu łączności publicznej, pozostały gruntami rolnymi. Odrębną natomiast kwestią jest zgoda właściwego organu na wyłączenie gruntów z produkcji rolnej - stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych - i konieczność ponoszenia stosownych opłat w tym zakresie.