Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2015r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie choroby zawodowej. oddala skargę.
Decyzją z dnia [...][...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K., na podstawie art. 5 pkt. 4 a oraz art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej| (tekst jednolity z 2011 r. Dz. U. Nr 212, poz. 1263 późniejszymi zmianami), art. 2351 i 2352 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (tekst jednolity z 1998 r. Dz. U. Nr 21, poz. 94 z późniejszymi zmianami), § 1 ust. 1 i § 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 1367) oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. - po rozpatrzeniu odwołania A. B. od decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia 23 marca 2015r. nie stwierdzającej u wyżej wymienionej choroby zawodowej, tj. przewlekłych chorób narządu głosu spowodowanych nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat, wymienionych w poz. 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 1367) - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny stwierdził, że dokonując w postępowaniu odwoławczym oceny materiału dowodowego, w oparciu o który organ pierwszej instancji wydał zaskarżoną decyzję uznał, że jest ona zasadna merytorycznie i nie narusza prawa.
Postępowanie w przedmiocie chorób zawodowych regulują przepisy zawarte w ustawie Kodeks pracy (k.p.) oraz rozporządzeniu w sprawie chorób zawodowych, a także przepisy procedury administracyjnej ujęte w Kodeksie postępowania administracyjnego. Art. 2351 k.p. chorobę zawodową definiuje jako chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych "narażeniem zawodowym". Art. 2352 k.p. stanowi, iż rozpoznanie choroby zawodowej u pracownika lub byłego pracownika może nastąpić w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym albo po zakończeniu pracy w takim narażeniu, pod warunkiem wystąpienia udokumentowanych objawów chorobowych w okresie ustalonym w wykazie chorób zawodowych. Zatem wydanie decyzji stwierdzającej chorobę zawodową jest możliwe tylko wtedy, gdy spełnione są wszystkie przesłanki warunkujące jej stwierdzenie, a więc gdy właściwa w zakresie rozpoznawania jednostka służby zdrowia rozpoznała chorobę zawodową, taką która figuruje w wykazie chorób zawodowych, a przeprowadzone przez organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej postępowanie dowiodło występowania w środowisku pracy czynnika szkodliwego, którego następstwem jest rozpoznane schorzenie. W przypadku pracowników narażonych na nadmierny wysiłek głosowy przepis rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych określa również wymóg, co do czasu trwania tego narażenia, tj. co najmniej 15 lat. Ponadto, zgodnie z treścią wyżej wymienionego rozporządzenia, okres w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej narządu głosu, pomimo wcześniejszego zakończenia pracy w narażeniu zawodowym na nadmierny wysiłek głosowy wynosi 2 lata. Zgodnie z treścią § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaje się na podstawie materiału dowodowego, a w szczególności danych zawartych w orzeczeniu lekarskim oraz formularzu oceny narażenia zawodowego pracownika lub byłego pracownika (§ 5 i 6 wyżej wymienionego rozporządzenia).