Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Żak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 października 2014 r. sprawy ze skargi "E." Sp. j. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 maja 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargę.
Decyzją z dnia 19 maja 2014r. znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej też jako Kolegium lub SKO ), po rozpoznaniu wniosku E. Sp.j o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymało w mocy własną decyzję z dnia 26 marca 2014 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Kolegium z dnia 26 kwietnia 2013 r. znak: [...] odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Kolegium z dnia 31 lipca 2012 r. znak: [...] oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Kolegium z dnia 28 marca 2011 r. znak: [...].
W uzasadnieniu decyzji z dnia 19 maja 2014 r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że decyzją z dnia 26 kwietnia 2013 r. odmówiło stwierdzenia nieważności własnej decyzji z dnia 31 lipca 2013 r. oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Kolegium z dnia 28 marca 2011 r. odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Kolegium z dnia 23 grudnia 2010 r. znak: [...] utrzymującej w mocy decyzję własną z dnia 21 września 2010 r. , stwierdzającej nieważność decyzji Starosty z dnia 8 października 2004 r. w części dotyczącej udzielenia E. s.c. M. S. i J. zezwolenia na zbieranie odpadów (pkt 1 decyzji).
SKO wskazało, że we wniosku z dnia 4 grudnia 2013 r. E. Sp.j. (dalej: "Spółka"), wystąpiła do Kolegium o stwierdzenia nieważności w/w decyzji tego organu z dnia 26 kwietnia 2013 r. Jako podstawę stwierdzenia nieważności wskazano art. 156 § 1 pkt 2 i 7 w zw. z art. 27 § 1a k.p.a. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że przy wydawaniu dwóch decyzji Kolegium, tj. z dnia 23 września 2010 r.(powinno być 21.09.2010r.) oraz z dnia 28 marca 2011 r., brał udział ten sam pracownik Kolegium, mianowicie P. U. W następstwie rozpatrzenia ww. wniosku Kolegium wydało opisaną na wstępie decyzję z dnia 26 marca 2014 r., powołując w podstawie prawnej art. 158 § 1 k.p.a., a w uzasadnieniu wskazując, że nie doszło do naruszenia art. 27 § 1a kpa.
W uzasadnieniu kwestionowanej w niniejszym postępowaniu nieważnościowym - decyzji z dnia 26 kwietnia 2013 r.- Kolegium uznało, że decyzje z dnia 31 lipca 2013r. i z dnia 28 marca 2011 r. nie są dotknięte wadą nieważności z powodu orzekania przez członka Kolegium w wydaniu decyzji z dnia 21 września 2010r.(wydanej w innym postępowaniu). Powoływanie się przez skarżącą Spółkę we wniosku o stwierdzenie nieważności, na naruszenie przez SKO art. 27 § 1a kpa. oraz zaistnienie przesłanki o jakiej mowa w art.156 § 1 pkt 7 kpa. jest niezasadne. Naruszenie art. 27 § 1a kpa. jest podstawą do wznowienia postępowania wskazanej w art.145 § 1 pkt 3 kpa., która nie może jednocześnie stanowić przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji wymienionej w art.156 § 1 pkt 2 kpa. SKO podkreśliło, że system weryfikacji ostatecznych decyzji administracyjnych przyjęty w kodeksie postępowania administracyjnego oparty jest na zasadzie niekonkurencyjności tzn., że poszczególne tryby nadzwyczajne mają na celu usunięcie tylko określonego rodzaju wadliwości decyzji i nie mogą być stosowane zamiennie. Brak jest także, w ocenie SKO podstaw do uznania, że decyzje z dnia 31 lipca 2013 r. i z dnia 28 marca 2011r. są nieważne z mocy prawa (art.156 §1 pkt 7 kpa.).