W świetle powyższego, Sąd w składzie orzekającym w niniejszej sprawie stwierdził, że w niniejszej sprawie błędna wykładnia dokonana przez organy obu instancji przepisu art. 103 ust. 1 i 2 Prawa budowlanego z 1994 r. doprowadziła do wydania przez PINB rozstrzygnięcia opartego o błędną podstawę prawną, a w konsekwencji do wydania przez WINB zaskarżonego postanowienia stwierdzającego niedopuszczalność zażalenia na postanowienie organu I instancji. Tymczasem to, że w postanowieniu organu I instancji - zobowiązującym skarżącą do przedłożenia oceny stanu technicznego dobudowanego ganku wskazana została wadliwa podstawa prawna nałożenia tego rodzaju obowiązku, nie wpływa na odebranie stronie postępowania uprawnienia do zaskarżenia rozstrzygnięcia, z którym się nie zgadza. Warunkiem skuteczności złożenia zażalenia jest to, czy przepis stanowiący rzeczywistą podstawę prawną działania organu administracji dopuszcza zaskarżenie wydanego przez ten organ aktu. Możliwość zaskarżenia postanowień wydawanych przez organy nadzoru budowlanego o nałożeniu obowiązku dostarczenia odpowiednich ocen technicznych lub ekspertyz w drodze zażalenia dopuszcza ustawodawca w art. 81c ust. 3 Prawa budowlanego z 1994 r.
Z tego względu postanowienie organu I instancji powinno było zostać poddane kontroli organu II instancji w trybie art. 144 w zw. z art. 127 i nast. Kpa. Ponieważ do takiej kontroli nie doszło, a organ na podstawie art. 134 Kpa uznał, że zażalenie na postanowienie wydane w pierwszej instancji jest niedopuszczalne, koniecznym stało się wyeliminowanie zaskarżonego postanowienia z obrotu prawnego na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c Ppsa. Sąd stwierdził, że zaskarżone postanowienie wydane zostało z naruszeniem prawa, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 134 Kpa w zw. z art. 103 ust. 1 i 2 Prawa budowlanego z 1994 r.
O kosztach, na które złożył się wpis od skargi (100 zł) orzeczono w punkcie II wyroku na podstawie art. 200 Ppsa, w związku z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisów w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2003 r. nr 221 poz. 2193 ze zm.).
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ II instancji uwzględni powyżej przedstawioną ocenę prawną i wskazania co do dalszego postępowania, w szczególności dokona kontroli instancyjnej postanowienia organu I instancji z dnia 20 marca 2019 r. w świetle art. 81c ust. 2 Prawa budowlanego z 1994 r., o ile zażalenie wywiedzione na to postanowienie będzie spełniać warunki formalne przewidziane przepisami prawa procesowego, mając na uwadze treść art. 112 w zw. z art. 126 Kpa wobec błędnego pouczenia stron o braku prawa wniesienia zażalenia.