Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza,, Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Dziubińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 października 2013 r. sprawy ze skargi H. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na rzecz adwokata K. S. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych, w tym 55,20 (pięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych VAT, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania H. W. na podstawie art. 138 §1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta z dnia [...] odmawiającą przyznania H. W. świadczenia w formie zasiłku pielęgnacyjnego.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że w ocenie organu I instancji skarżąca nie spełnia przesłanki określonej w art. 16 ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych. W orzeczeniu Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności stwierdzono, że H. W. posiada umiarkowany stopień niepełnosprawności, jednakże nie można ustalić daty jej powstania.
W odwołaniu od decyzji organu I instancji skarżąca stwierdziła, że nie zgadza się z decyzją odmawiająca przyznania jej zasiłku pielęgnacyjnego, i wskazała, że wcześniej również legitymowała się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i zasiłek pielęgnacyjny jej przysługiwał.
Rozpatrując sprawę w trybie odwoławczym Kolegium wskazało, że z orzeczenia Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 15 listopada 2012r. wynika, że H. W. została zaliczona do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na stałe, jednakże daty od której istnieje niepełnosprawność nie można ustalić. Prawo do zasiłku pielęgnacyjnego przysługuje natomiast osobie powyżej 16 roku życia, legitymującej się umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w sytuacji, gdy niepełnosprawność ta powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia. Zdaniem SKO tylko przy spełnieniu tych przesłanek może zostać przyznany zasiłek pielęgnacyjny, a ustalenie faktu niepełnosprawności i jego stopnia odbywa się w oparciu o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przez zespół ds. orzekania o niepełnosprawności. Tylko ten dokument, w ocenie organu, uprawnia do poczynienia ustaleń w zakresie stopnia oraz daty powstania niepełnosprawności. Organy rozpoznające wniosek nie są uprawnione do ustalenia we własnym zakresie daty powstania niepełnosprawności, ponieważ są związane orzeczeniem wydanym przez uprawnioną do tego jednostkę.
Kolegium stwierdziło, że w niniejszej sprawie bezsporne jest, że H. W. jest osobą w wieku powyżej 16 roku życia i legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, nie zostało natomiast ustalone, że niepełnosprawność powstała przed 21 rokiem życia. Zasiłek pielęgnacyjny skarżącej więc nie przysługuje.
Skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach złożyła H. W.. Podniosła, że dotychczas otrzymywała zasiłek pielęgnacyjny pomimo tego samego stanu prawnego i orzeczenia o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności oraz stwierdzenia w nim, że daty powstania niepełnosprawności nie da się ustalić.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z art. 3 § 1 oraz art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., wojewódzkie sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co oznacza, że w zakresie dokonywanej kontroli sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji w toku postępowania nie naruszyły przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania w sposób, który miał lub mógł mieć wpływ na wynik sprawy. Sądowa kontrola legalności zaskarżonych orzeczeń administracyjnych sprawowana jest przy tym w granicach sprawy, a sąd nie jest związany zarzutami, wnioskami skargi, czy też powołaną w niej podstawą prawną (art. 134 § 1 p.p.s.a.).