Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Sekretarz sądowy Małgorzata Rymarz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 listopada 2007 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] znak [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Prezydent orzekł o wymeldowaniu K. S. z miejsca pobytu stałego z lokalu położonego przy [...] w K.
W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ I instancji podniósł, iż wniosek o wymeldowanie K. S. z przedmiotowego lokalu, należącego do zasobów mieszkaniowych Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, złożył Dyrektor Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. Wnioskodawca wskazał, iż osoba ta nie mieszka już w w/w miejscu, a przedmiotowe mieszkanie zostało protokolarnie przekazane Wojskowej Agencji Mieszkaniowej po uprzednim wykonaniu przez wyznaczonego egzekutora czynności egzekucyjnych, których przedmiotem była przymusowa eksmisja całej rodziny S. W stosunku do H. i R. S. jak również wspólnie z nimi zamieszkałych osób tj. ich dzieci K. i Ł. została bowiem wydana przez Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzja z dnia [...] nakazująca zwolnienie lokalu mieszkalnego położonego przy [...] w K. Wobec niewykonania przez w/w osoby obowiązku nałożonego przedmiotową decyzją dokonano w dniu 17 lipca 2006r. w toku czynności egzekucyjnych opróżnienia przedmiotowego lokalu. Decyzją z dnia [...] prawo zamieszkiwania w tej kwaterze zostało przyznane B. J., a pismem z dnia 3 kwietnia 2007r. Wojskowa Agencja Mieszkaniowa poinformowała, iż H. S. nie otrzyma decyzji o prawie zamieszkiwania w tym lokalu. Ponadto na rozprawie administracyjnej przeprowadzonej przed organem I instancji w dniu 4 stycznia 2007r. K. S. wyjaśniła, iż po jej powrocie do mieszkania z pracy zamki w drzwiach były już zmienione i od tego czasu przebywa w innych miejscach.
Z względu na powyższe, zdaniem Prezydenta, nastąpiło trwałe i dobrowolne opuszczenie miejsca pobytu stałego przez K. S. w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006r. Nr 139, poz. 993 ze zm.), co przesądza o zasadności wymeldowania tej osoby z przedmiotowego lokalu.
W odwołaniu od w/w decyzji K. S. potwierdziła ustalenia faktyczne zawarte w jej uzasadnieniu, kwestionując jednocześnie zgodność zaskarżonego rozstrzygnięcia z art. 15 cyt. powyżej ustawy. Skarżąca wskazała, iż podjęła wszelkie możliwe kroki prawne w celu zapewnienie sobie prawa pobytu w tym mieszkaniu. Ponadto nie opuściła dobrowolnie dotychczasowego miejsca pobytu stałego, wobec czego decyzja organu I instancji powinna być uchylona. Wynika to z faktu, iż opuszczenie nie jest tożsame z wyeksmitowaniem. Na poparcie swego stanowiska K. S. przytoczyła orzecznictwo sądowoadministracyjne (wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2005r., sygn. akt II OSK 302/05 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 października 2005r., sygn. akt IV SA/Wa 568/05).
Decyzją z dnia [...] Wojewoda utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W motywach swego rozstrzygnięcia organ odwoławczy, podzielając w całości ustalenia faktyczne organu I instancji, wskazał, iż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym za dobrowolne opuszczenie uznaje się także opuszczenie wymuszone, o ile wymuszenia takiego dokonują uprawnione do tego organy. Taka właśnie sytuacja miała miejsce w przypadku K. S. Jakkolwiek do opuszczenia lokalu nie doszło w wyniku dobrowolnej decyzji w/w osoby, z uwagi na fakt, iż nastąpiło to w rezultacie czynności egzekucyjnych podjętych przez uprawniony organ uznać trzeba, iż - zgodnie z orzecznictwem sądowym - opuszczenie to było dobrowolne. Z kolei egzekucja wyroku, czy też decyzji nakazującej zwolnienie lokalu jest aktem równoznacznym z ustaniem pobytu w danym lokalu w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych.