Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Żak, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Protokolant Asystent sędziego Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 czerwca 2008r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie skierowania do Domu Pomocy Społecznej oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] znak: [...] utrzymało w mocy decyzję działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta Kierownika Działu ds. Instytucjonalnej Pomocy Osobom Starszym Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie z dnia [...] znak: [...] w sprawie skierowania M. K. do Domu Pomocy Społecznej w Z.
W motywach rozstrzygnięcia Samorządowe Kolegium Odwoławcze przytoczyło brzmienie art. 54 ustawy o pomocy społecznej określającego warunki i zasady kierowania osób do domu pomocy społecznej, stwierdzając, że w określonych przypadkach, jak stanowi ust. 4 powołanego przepisu, o umieszczeniu w domu pomocy społecznej decyduje sąd powszechny.
Z treścią powyższego przepisu korespondują również przepisy art. 38 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 111, poz. 535 ze zm.) stanowiącego, że osoba która wskutek choroby psychicznej lub upośledzenia umysłowego nie jest zdolna do zaspakajania podstawowych potrzeb życiowych i nie ma możliwości korzystania z opieki innych osób oraz potrzebuje stałej opieki i pielęgnacji, lecz nie wymaga leczenia szpitalnego, może być za jej zgodą lub zgodą jej przedstawiciela ustawowego przyjęta do domu pomocy społecznej. Zgodnie zaś z dyspozycją art. 39 ust. 1 tej ustawy, jeżeli osoba, o której mowa w art. 38, lub jej przedstawiciel ustawowy nie wyrażają zgody na przyjęcie jej do domu pomocy społecznej, a brak opieki zagraża życiu tej osoby, organ do spraw pomocy społecznej może wystąpić do sądu opiekuńczego miejsca zamieszkania tej osoby z wnioskiem o przyjęcie do domu pomocy społecznej bez jej zgody.
Organ odwoławczy wskazał, że postanowieniem Sądu Rejonowego Sądu Rodzinnego z dnia 27 listopada 2007r. sygn. akt III RNs 1736/07 na wniosek Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie orzeczono o umieszczeniu M. K. w domu pomocy społecznej. Zdaniem Kolegium, w przypadku, gdy o umieszczeniu w domu pomocy społecznej zadecydował sąd powszechny, rola organu administracji sprowadza się do wykonania orzeczenia Sądu i wydania decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej. Takie stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 grudnia 1998r. I SA 1435/98.
W istniejącym stanie faktycznym, w ocenie organu II instancji zarzuty odwołującej kwestionujące zasadność umieszczenia w domu pomocy społecznej nie mają więc znaczenia prawnego i nie mogły być uwzględnione w postępowaniu administracyjnym.