Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 maja 2013 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta z dnia [...], ustalającą warunki zabudowy nieruchomości dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania istniejącego budynku gospodarczego (pomieszczenia) z przeznaczeniem na kotłownię o mocy do 14 kW wraz z realizacją niezbędnej infrastruktury technicznej, wynikającej z przewidywanego przeznaczenia na działce nr [...], położonej w J. przy ulicy B.
W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ II instancji wyjaśnił, że ustalenie warunków zabudowy następuje w drodze decyzji wydawanej na podstawie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), powoływanej w dalszej części uzasadnienia jako "ustawa", którą to decyzję wydaje się w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy). Zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy, decyzji o warunkach zabudowy wymaga zmiana zagospodarowania terenu, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części. 'Wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia warunków określonych w art. 61 ust. 1 ustawy. Obowiązkiem organu, wydającego decyzję o warunkach zabudowy jest więc szczegółowe zbadanie, czy wszystkie warunki wskazane w przepisie zostały spełnione. W przypadku, gdy chociażby jeden warunek nie został spełniony, wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest niedopuszczalne.
Badając zaskarżoną przez I. K. i H. K. decyzję organu I instancji, SKO wskazało, że została ona wydana na wniosek inwestora, po przeprowadzeniu wymaganego prawem postępowania i nie narusza prawa w sposób istotny, zmuszający organ odwoławczy do jej uchylenia bądź zmiany.
Z załączonego do akt sprawy wniosku inwestorskiego o ustalenie warunków zabudowy wynika, iż zamierzenie inwestycyjne określono wyłącznie jako zmianę sposobu użytkowania istniejącego budynku gospodarczego (pomieszczenia) z przeznaczeniem na kotłownię o mocy do 14 kW wraz z realizacją niezbędnej infrastruktury technicznej, wynikającej z przewidywanego przeznaczenia na działce nr [...], położonej w J., przy ul. B. Na mapie, stanowiącej część graficzną wniosku kolorem niebieskim wyznaczono linie rozgraniczające teren inwestycji oraz wskazano przedsięwzięcie objęte wnioskowanym zamierzeniem. W ocenie Kolegium bezspornym jest, że wnioskowana inwestycja wymaga ustalenia warunków zabudowy w formie decyzji, a złożony w sprawie wniosek inwestora zawiera wszystkie elementy, o których stanowi art. 52 ust. 2 powołanej ustawy.