Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi L. S. na decyzję Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Wojewódzki Lekarz Weterynarii w [...] (zwany dalej "WLW"), po rozpatrzeniu odwołania L. S., prowadzącego [...]., od decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii w [...] (zwanego dalej "PLW") z dnia [...] dot. postępowań w sprawie nałożenia kary pieniężnej o łącznej wysokości 23 400 zł za naruszenie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego:
I. uchylił zaskarżoną decyzję w części, w której nałożono na stronę karę pieniężną w wysokości 16 400 zł, wymierzoną na podstawie § 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2.05.2014 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenia określone w przepisach o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt dotyczące postępowania z produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego i produktami pochodnymi (Dz. U. 2014 r. poz. 629), zwanego dalej "rozporządzeniem z 2.05.2014 r." w związku z usuwaniem materiału kategorii 2 i 3 poza zatwierdzonym składowiskiem, jeżeli masa tych materiałów przekracza 1 000 kg;
II. nałożył na stronę karę pieniężną w wysokości 11 000 zł za usuwanie materiału kategorii 2 w ilości przekraczającej 1 000 kg niezgodnie z wymaganiami określonymi w art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002, zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1069/2009";
III. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję w pozostałym zakresie.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
W dniach 22-27.09.2021 r. PLW przeprowadził kontrole w zakładzie [...] (zwanego dalej "zakładem"), w toku których stwierdził:
- skrawki styropianu porozrzucane w pomieszczeniach socjalnych i technologicznych, nieszczelne drzwi zewnętrzne, zniszczone narożniki w miejscu wydawania asortymentu z chłodni, zniszczone ościeżnice drzwi w pomieszczeniach socjalnych, łuszczącą się farbę na suficie, zniszczony zlew przy stanowisku oparzania - co narusza wymagania zał. II rozdz. I ust. 1 oraz zał. II rozdz. II ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 852/ 2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U. L 139 z 30.04.2004, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 852/2004", stanowiących, że "Pomieszczenia żywnościowe muszą być utrzymywane w czystości i zachowane w dobrym stanie i kondycji technicznej"; oraz "W pomieszczeniach, w których się przygotowuje, poddaje obróbce lub przetwarza środki spożywcze (z wyjątkiem miejsc spożywania posiłków oraz pomieszczeń wymienionych w rozdziale III, ale włączając pomieszczenia zawarte w środkach transportu), projekt i wystrój muszą umożliwiać dobrą praktykę higieniczną żywności, w tym ochronę przed zanieczyszczeniem między oraz podczas działań (...)";
- skupiska odchodów gryzoni, obecność żywego gryzonia w pomieszczeniu rozbioru, kopiec niezabezpieczonego ziarna znajdujący się na terenie zakładu, liczne martwe muchy w osłonach świetlnych w korytarzu technologicznym oraz pojedyncze martwe muchy w osłonach świetlnych pomieszczeń produkcyjnych, co narusza zał. II rozdz. IX ust. 4 rozporządzenia nr 852/2004, stanowiący że "Muszą istnieć odpowiednie procedury, aby zapewnić kontrole obecności szkodników. Muszą również istnieć odpowiednie procedury, aby zapobiec dostępowi zwierząt domowych do miejsc, gdzie żywność jest przygotowywana, przetwarzana lub przechowywana (lub w przypadku, gdy w szczególnych wypadkach właściwy organ dopuszcza taką możliwość, aby zapobiec możliwości spowodowania zanieczyszczenia w wyniku takiego dostępu)";