skarg [...] na decyzję SKO w przedmiocie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2016r. sprawy ze skarg [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2015 w przedmiocie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargi.

Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z dnia 16 grudnia 2015r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania E. H. oraz K. H. i K. H., utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy K. z dnia 16 września 2015r. znak: [...], wydaną w przedmiocie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia 16 września 2015r.Wójt Gminy K.:

1) ustalił opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w P. o powierzchni 0,45 ha, oznaczonej numerem 172/1, obręb 20, dla której Sąd Rejonowy we W. prowadzi księgę wieczystą nr [...], wskutek stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do gminnej sieci kanalizacyjnej:

- E. H. - w kwocie 487,00zł;

- K. H.- w kwocie 487,00zł;

- K. H. - w kwocie 487,00zł oraz

2) orzekł, że ustaloną w punkcie 1 opłatę współwłaściciele obowiązani są wnieść w terminie 14 dni od dnia, w którym niniejsza decyzja stanie się ostateczna na rachunek bankowy Urzędu Gminy K., wskazany w decyzji,

3) do skutków zwłoki lub opóźnienia w zapłacie opłaty adiacenckiej stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego.

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła E. H., działająca w imieniu własnym oraz K. H. i K. H., zarzucając, że w sprawie nie zostały spełnione jednocześnie wszystkie warunki ustawowe konieczne do ustalenia opłaty adiacenckiej.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, utrzymując w mocy zakwestionowaną decyzję organu I-szej instancji, wskazało, że postępowanie w sprawie opłaty adiacenckiej regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2015r. poz. 1774). W myśl art. 4 pkt 11 przez opłatę adiacencką należy rozumieć opłatę ustaloną w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi, albo opłatę ustaloną w związku ze scaleniem i podziałem nieruchomości, a także podziałem nieruchomości. Art. 144 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że właściciele nieruchomości uczestniczą w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej przez wnoszenie na rzecz gminy opłat adiacenckich.

W myśl zaś art. 143 ust. 2 ustawy przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Zgodnie zaś z treścią art. 145 ust. 1 i 2 ustawy wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką, każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury. Wydanie decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do 3 lat od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi, jeżeli w dniu stworzenia tych warunków obowiązywała uchwała rady gminy, o której mowa w art. 146 ust. 2. Do ustalenia opłaty przyjmuje się stawkę procentową określoną w uchwale rady gminy obowiązującą w dniu, w którym stworzono warunki do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo w dniu stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi (ust. 2).

Strona 1/10