Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Teresa Kobylecka,, Sędzia WSA Dorota Chobian, Protokolant Asystent sędziego Dorota Pawlicka, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 marca 2008r. sprawy ze skargi K. L. na decyzję Wojewody z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia konieczności sprawowania bezpośredniej opieki przez poborowego I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.
Decyzją z dnia [...] Burmistrz, na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 3 i art. 39a ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polskiej, stwierdził konieczność sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny, matką- B. O., przez poborowego K. L.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, że na podstawie przedłożonych dokumentów stwierdzono, że poborowy jest jedyną osobą, która faktycznie może sprawować opiekę nad matką, uznaną orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS za niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji (do lipca 2008 r.). Organ wskazał, że K. L. nie posiada rodzeństwa, natomiast jego ojczym, ze względu na charakter pracy (kierowca w ruchu międzynarodowym), przebywa poza domem. Ponadto Burmistrz ustalił, że skarżący zameldowany jest na pobyt stały w G. nr [...], faktycznie zaś zamieszkuje wraz z matką w budynku nr [...], który znajduje się na tej samej posesji.
Rozpoznając odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia złożone przez Wojskowego Komendanta Uzupełnień, Wojewoda, decyzją z dnia [...], działając na podstawie art. 39a ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polskiej oraz art. 138 § 1 pkt 2 kpa, uchylił w całości rozstrzygnięcie Burmistrza.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przytaczając treść art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej stwierdził, że organ I instancji nieprawidłowo ocenił możliwość sprawowania opieki nad matką skarżącego przez jej męża. Wojewoda podzielił ustalenia faktyczne organu I instancji, przy czym wskazał, że czterdziestoośmioletni ojczym skarżącego nie został zaliczony do żadnego stopnia niepełnosprawności ani niezdolności do pracy. K.L. nie jest zatem jedyną osobą zdolną do sprawowania opieki nad swoją matką, zaś charakter wykonywanej przez ojczyma skarżącego pracy nie zwalnia go z obowiązku sprawowania opieki nad żoną.
Skargę na powyższe rozstrzygnięcie złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach K. L., podnosząc, że jest ono niesłuszne i krzywdzące.
Skarżący wyjaśnił, że jego matka potrzebuje stałej opieki i dlatego zrezygnował z dalszej nauki i pracy. Podał, że ojczym ze względu na charakter pracy przebywa w domu jedynie dwa weekendy w miesiącu i nie może z niej zrezygnować, bo matce trzeba zapewnić środki finansowe konieczne do zakupu leków, odżywek itp. Matka skarżącego natomiast uzyskuje niską rentę, która wystarcza jedynie na opłaty.
K. L. wskazał, że B. O. wymaga stałego dowożenia do Centrum Onkologii na badania i zabiegi, a on jest jej potrzebny "jako opiekun, kierowca i przyjaciel w jednym."
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia.
Dodatkowo organ odwoławczy podał, że K. L. stawał do poboru w dniu [...] i uznany został za zdolnego do służby wojskowej. W tym samym dniu uzyskał odroczenie zasadniczej służby wojskowej ze względu na pobieranie nauki w szkole średniej do dnia [...].