Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 marca 2014r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Decyzją z dnia [....] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach, po rozpatrzeniu odwołania E.S. od decyzji z dnia [...] wydanej z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy [...], przyznającej świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad babcią J.S. w kwocie 520,00 zł miesięcznie na okres od 1 listopada 2012r. do 31 grudnia 2012r. - na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 k.p.a. - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał następujący stan faktyczny i prawny sprawy:
Wnioskiem z dnia 14 listopada 2012r. E.S. zwróciła się do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad babcią - J.S..
W wyniku rozpatrzenia tego wniosku, organ I instancji, wymienioną na wstępie decyzją z dnia 31 stycznia 2013r. przyznał E.S. świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad babcią J.S. w kwocie 520,00 zł miesięcznie, na okres od 1 listopada 2012r. do 31 grudnia 2012r.. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że wnioskodawczyni spełnia przesłanki określone w ustawie o świadczeniach rodzinnych do przyznania jej wnioskowanego świadczenia. Ponadto powołał treść art. 13 ustawy z dnia 7 grudnia 2012r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw, zgodnie z którym w sprawach o świadczenie pielęgnacyjne, do którego prawo powstało przed dniem wejścia w życie tej ustawy, ustalając to prawo za ten okres, stosuje się przepisy dotychczasowe. Jednocześnie organ poinformował, że w celu przyznania świadczenia na dalszy okres, strona powinna zwrócić się niezwłocznie do Ośrodka z nowym wnioskiem o przyznanie nowej formy świadczenia, tj. specjalnego zasiłku opiekuńczego, albowiem świadczenie przyznawane jest od miesiąca złożenia wniosku.
Od tej decyzji złożyła odwołanie E.S., zarzucając naruszenie art. 24 ust. 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego na czas określony w sytuacji, gdy orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane na stałe, oraz naruszenie art. 13 ustawy z dnia 7 grudnia 2012r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw poprzez jego błędną wykładnię skutkującą przyznaniem świadczenia pielęgnacyjnego jedynie za okres do czasu wejścia w życie powołanej ustawy, a także naruszenie art. 35 § 2 i art. 36 § 1 k.p.a. poprzez ich niezastosowanie, co skutkowało przekroczeniem ustawowego terminu wyznaczonego do wydania decyzji i tym samym spowodowało negatywne konsekwencje dla strony.
Dokonując na podstawie art. 138 k.p.a. prawnej i merytorycznej oceny zasadności zaskarżonej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze podniosło, że ustawą z dnia 7 grudnia 2012r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z dnia 31 grudnia 2012r.) wprowadzone zostały zmiany w ustawie o świadczeniach rodzinnych, m.in. dotyczące zasad przyznawania świadczeń opiekuńczych w tym świadczenia pielęgnacyjnego. Powyższe zmiany weszły w życie z dniem 1 stycznia 2013r. Nowe przepisy wprowadziły dwa rodzaje świadczeń opiekuńczych, tj. specjalny zasiłek opiekuńczy oraz świadczenie pielęgnacyjne, które będzie przysługiwać sprawującym opiekę nad osobą, której niepełnosprawność powstała odpowiednio do 18 lub 25 roku życia. Stosownie jednak do art. 13 w/w ustawy, do spraw o świadczenie pielęgnacyjne, do których prawo powstało przed dniem wejścia w życie tej ustawy, ustalając to prawo za ten okres, stosuje się przepisy dotychczasowe.