Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Asystent sędziego Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2010r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku; III. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz adwokat A. M. kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100) złotych, w tym VAT w kwocie 52,80 (pięćdziesiąt dwa 80/100) złotych, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Decyzją z dnia [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny nie stwierdził u S. K. nowotworu złośliwego powstałego w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi - raka żołądka - wymienionego w pozycji 17.7 wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. nr 132, poz.1115). Jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia organ wskazał przepisy § 1 i § 8 i § 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 105, poz. 869).
Rozpoznając odwołanie Z. K. - żony zmarłego S. K. - Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy, wskazując jako podstawę prawną przepisy § 8 i § 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 105, poz. 869) i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. nr 132, poz.1115) oraz art. 138 § 1 pkt 1 kpa.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że nowotwór złośliwy może być uznany za chorobę zawodową, jeżeli powstał w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi, dla których istnieją wystarczające dowody wskazujące na związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy narażeniem na te substancje a powstaniem raka. Zgromadzony w sprawie materiał dowody dotyczący narażenia zawodowego S. K. nie potwierdził występowania w jego środowisku pracy czynników uznanych za rakotwórcze u ludzi, czyli takich, które są zaliczone do Kategorii 1 rakotwórczości, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 1 grudnia 2004r. w sprawie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennych w środowisku pracy (Dz.U. Nr 280, poz. 2771 ze zm.).
Organ podkreślił, że jedynie występowanie tych czynników może spowodować powstanie nowotworu o etiologii zawodowej. Żadne inne czynniki, niewątpliwie oddziaływujące niekorzystnie na zdrowie pracownika, takie jak praca przy użyciu sprzętu ciężkiego, hałas, pyły, duży stopień obciążenia wysiłkiem fizycznym i psychicznym nie mogą być traktowane jako przyczyna wystąpienia choroby zawodowej, określonej w poz. 17.7 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. Niedopuszczalne jest, zdaniem organu samodzielne uznanie przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej ciężkich warunków pracy za rakotwórcze. Przesądza o tym fakt określenia przez ustawodawcę katalogu substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.