Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2016r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z [...] po rozpatrzeniu odwołania Z.K. , od decyzji Starosty z [...] orzekającej o skierowaniu na badanie lekarskie w zakresie wszystkich posiadanych kategorii prawa jazdy (B), w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, że Sąd Rejonowy wyrokiem z [...], uznał Z.K. za winnego kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości i orzekł m.in. środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych objętych kategorią B prawa jazdy na okres 1 roku. Wyrok ten uprawomocnił się 6 maja 2015 r. Mając powyższe na uwadze, organ I instancji, po otrzymaniu odpisu tego wyroku, wszczął z urzędu postępowanie w sprawie skierowania na badania lekarskie i psychologiczne, a następnie wydał zaskarżoną decyzję.
Organ odwoławczy podkreślił, że w myśl art. 182 § 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 z późn. zmian.), w razie orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów, sąd przesyła odpis wyroku odpowiedniemu organowi administracji rządowej lub samorządu terytorialnego właściwemu dla miejsca zamieszkania skazanego. Organ, do którego przesłano orzeczenie zawierające zakaz prowadzenia pojazdów, zobowiązany jest cofnąć uprawnienia do ich prowadzenia w orzeczonym zakresie oraz nie może wydać tych uprawnień w okresie obowiązywania zakazu.
Następnie cytując art. 135a, art. 75 ust. 1 pkt. 4 oraz art. 99 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o kierujących pojazdami, Kolegium podkreśliło, że organ administracji w przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w tym ostatnim przepisie, ma obowiązek skierować kierowcę skazanego za kierowanie pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu, na badania lekarskie. W niniejszej zaś sprawie bezspornym jest, iż Z.K. prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy będąc w stanie nietrzeźwości. Nadto organ administracji związany jest rozstrzygnięciem podjętym przez sąd. Odnosząc się do zarzutu konieczności zawieszenia postępowania do czasu rozstrzygnięcia wniosku strony wniesionego do Rzecznika Praw Obywatelskich lub jego umorzenia organ odwoławczy uznał, że jest on bezzasadny. Starosta bazuje bowiem na obowiązku wynikającym z art. 182 kkw powstałym w wyniku wydania prawomocnego wyroku i dopóki wyrok ten pozostaje w obrocie prawnym, skierowanie na badanie lekarskie jest w pełni zasadne.
W skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skardze na powyższą decyzję Z.K. zarzucił naruszenie art. 97 § 1 pkt 4 kpa i wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu I instancji w całości.
W uzasadnieniu podał, że przed Rzecznikiem Praw Obywatelskich toczy się postępowanie zmierzające do oceny czy istnieją podstawy kasacyjnego uchylenia wyroku będącego podstawą wydania decyzji Starosty i organu odwoławczego. W tej sytuacji niewątpliwym jest, że rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od rozstrzygnięć zapadłych w tym postępowaniu, a to zgodnie z art. 97 § 1 pkt 4 kpa, który obliguje organ do zawieszenia postępowania. Stanowisko to znajduje, zdaniem skarżącego, pełne uzasadnienie w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Krakowie z 28.06.2010 r. sygn. II SA/Kr 497/10).