Spory co do ceny i sposobu zapłaty za nabycie lokalu od gminy mają charakter cywilnoprawny i nie mogą być rozstrzygane na drodze administracyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny (...) po rozpoznaniu 17 grudnia 1998 r. sprawy ze skargi Alojzego K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 24 marca 1997 r. (...) w przedmiocie warunków płatności rat z tytułu nabycia lokalu - oddala skargę.
Na mocy aktu notarialnego z 28 września 1995 r. Alojzy i Mieczysława K. nabyli od Gminy P., na zasadzie małżeńskiej wspólności majątkowej, lokal mieszkalny nr 2 oraz lokal użytkowy nr 3 w budynku nr 16 przy ul. 1 Maja w P., wraz z odpowiednimi udziałami we współwłasności części wspólnych nieruchomości - za cenę 20.877,70 zł.
Decyzją z 31 grudnia 1996 r. nr 15/96, wydaną z upoważnienia Wójta Gminy P., ustalono należność z tytułu II raty ceny nabycia powyższych lokali na kwotę 8.116,80 zł, polecając zapłacić małżeństwu K. z tego tytułu kwotę 4.116,80 zł do 31 grudnia 1996 r.
W odwołaniu od powyższej decyzji Alojzy K. zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o rozpatrzenie sprawy, bowiem decyzja jest niezgodna z aktem notarialnym, co do sposobu zapłaty ceny wraz z waloryzacją i nie uwzględnia ulg z tytułu nabycia lokali. Kolejną decyzją z 31 stycznia 1997 r. (...), Wójt Gminy P., w trybie art. 132 par. 1 Kpa, uchylił decyzję tego organu z 31 grudnia 1996 r. (...), stwierdzając w uzasadnieniu, że warunki płatności rat z tytułu sprzedaży lokali zostały ustalone w akcie notarialnym - umowie sprzedaży oraz wcześniejszym protokole uzgodnień z 7 września 1995 r., a zatem brakowało przesłanek do wydania decyzji.
W odwołaniu, zatytułowanym "skarga", Alojzy K. zarzucił, że organ pierwszej instancji nie przekazał do organu odwoławczego jego odwołania od decyzji z 31 grudnia 1996 r., tylko wydał kolejną decyzję, zaś w piśmie z 3 lutego 1997 r. podtrzymano stanowisko co do krzywdzącego dla niego sposobu naliczenia waloryzacji reszty ceny nabycia lokali.
Zaskarżoną decyzją organ odwoławczy uchylił decyzję Wójta Gminy P. z 31 stycznia 1997 r. (...) oraz z 31 grudnia 1996 r. (...) i umorzył postępowanie organu pierwszej instancji /art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa/. W uzasadnieniu podano, że skoro wykup mieszkania na własność nastąpił na podstawie umowy cywilnoprawnej, wszelkie roszczenia z niej wynikające powinny być dochodzone zgodnie z kodeksem cywilnym, a zatem umorzenie postępowania administracyjnego było niezbędne. Stwierdzono także, że organ odwoławczy nie jest właściwy do zajmowania stanowiska w tej sprawie, skoro przeniesienie własności nieruchomości nie następuje w formie decyzji administracyjnej.
W skardze do Sądu Administracyjnego Alojzy K. domagał się rozstrzygnięcia sprawy naliczenia waloryzacji reszty ceny nabycia lokali, stwierdzając, że nie jest zadowolony ze sposobu załatwienia jego pism przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze.
Organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi, bowiem sprawa z zakresu prawa cywilnego nie mogła być rozstrzygnięta na drodze postępowania administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie mogła odnieść skutku, bowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Sąd Administracyjny nie jest władny rozstrzygnąć sporu cywilnoprawnego, do czego w istocie sprowadzało się żądanie skarżącego.
Kompetencja tego Sądu polega bowiem wyłącznie na badaniu zgodności decyzji administracyjnej z prawem /art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Nabycie przez skarżącego lokali od Gminy P. nastąpiło na mocy umowy kupna-sprzedaży, a zatem spory co do ceny i sposobu zapłaty mają charakter cywilnoprawny i nie mogą być rozstrzygnięte na drodze administracyjnej, lecz należą do kognicji sądów powszechnych, zgodnie z zasadą z art. 2 par. 1 Kpc.
A zatem, decyzja Wójta Gminy P. z 31 grudnia 1996 r. (...), ustalająca należność z tytułu II raty ceny nabycia lokali, zapadła z rażącym naruszeniem prawa i musiała być wyeliminowana z obrotu prawnego, zaś postępowanie administracyjne, jako bezprzedmiotowe w świetle art. 105 par. 1 Kpa, należało umorzyć.
Aczkolwiek organ odwoławczy nie wskazał, że uchylenie decyzji Wójta Gminy P. z 31 grudnia 1996 r. nastąpiło wskutek rozpatrzenia odwołania skarżącego od tej decyzji, co stało się niezbędne wobec uwzględnienia odwołania od kolejnej decyzji Wójta Gminy P. z 31 stycznia 1997 r. (...), zapadłej w trybie art. 132 par. 1 Kpa, lecz również z obrazą tego przepisu, uchybienie to nie mogło mieć wpływu na wynik sprawy, skoro z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że fakty te miano na uwadze.
Z tych względów skargę, jako nieuzasadnioną, należało oddalić na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o NSA. Nie pozbawia to skarżącego ochrony prawnej, tyle że dochodzenie roszczeń czy też rozstrzygnięcie sporu może nastąpić wyłącznie na drodze postępowania cywilnego przed sądem powszechnym.