1. Zasada racjonalności ustawodawcy pozwala na twierdzenie, iż skoro proces inwestycyjny składa się z dwóch etapów, to nie można przyjąć, że na tych dwóch etapach przedmiot ochrony jest ten sam. Ochrona interesów osób trzecich w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy (...) następuje więc w takim zakresie w jakim sprawa nie jest objęta regulacją prawa budowlanego.
2. "Zabudowa zwarta w pierzejach ulic" nie przesądza o możliwości lokalizacji obiektów w granicach działek przylegających do ulic, na których przewidziana jest zwarta zabudowa w pierzejach /przez pierzeje rozumie się bowiem frontowe ściany zabudowy ulic i placów/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jerzego B. i Anny P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Cz. z dnia 7 sierpnia 2001 r. (...) w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu - uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta Miasta Cz. z dnia 12.06.2001 r. (...), (...).
Prezydent Miasta Cz. decyzją z dnia 12.06.2001 r. na podstawie art. 40 ust. 1 i 3 i art. 42 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego dwukondygnacyjnego /parter wraz z poddaszem użytkowym/ po rozbiórce istniejącego obiektu oraz budowę parterowego budynku usługowo-handlowego /sprzedaż i montaż opon/ wraz z niezbędnymi urządzeniami budowlanymi związanymi z obiektami budowlanymi zapewniającymi możliwość ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem na działce położonej w Cz. oznaczonej nr 28/3 km 78 przy ul. W. 10. W decyzji określono nadto konieczność spełnienia warunków zawartych w opinii sanitarnej Powiatowego Inspektora Sanitarnego, warunki obsługi komunikacyjnej, wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich /art. 5 prawa budowlanego/ oraz stwierdzono, iż obiekty powinny zostać usytuowane na działce zgodnie z par. 11-13 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych (...).
Linie rozgraniczające inwestycję zostały oznaczone na załączniku graficznym nr 1 stanowiącym integralną część decyzji.
W uzasadnieniu organ podał, iż teren inwestycji zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się w jednostce oznaczonej symbolem 17.09-4, której zapisy przesądzają o braku sprzeczności zamierzonej inwestycji z obowiązującym planem. Inwestycja nie należy bowiem do szkodliwych lub mogących pogorszyć stan środowiska i uzyskała wszystkie niezbędne uzgodnienia, w tym konserwatorskie /postanowienie z 6.06.2001 r./.
Odwołanie od powyższej decyzji złożyli sąsiedzi inwestora: Jerzy B. - właściciel działki nr 29/3 oraz Teresa Z. - K., Waldemar Z. i Ryszard Z. - współwłaściciele działki 23/5.
Jerzy B. nie wyraził zgody na realizację jakichkolwiek obiektów w granicy jego działki oraz zaprotestował przeciwko dopuszczeniu do realizacji budynku usługowo-handlowego z uwagi na zwiększenie uciążliwości dla nieruchomości sąsiednich.
Natomiast pozostali odwołujący się zarzucili, iż inwestycja jest sprzeczna z obowiązującym planem albowiem obiekt handlowo-usługowy /sprzedaż i montaż opon/ nie ma charakteru usługowego związanego z zabudową mieszkaniową.
Nadto brak jest uszczegółowienia rozwiązań planistycznych dla terenu objętego decyzją.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze zaskarżoną decyzją z dnia 7.08.2001 r. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu SKO wyraziło pogląd, iż inwestycja jest zgodna z obowiązującym planem miejscowym uchwalonym 28.06.1979 r. i zmienionym uchwałą z 27.10.1994 r. Działka na której ma być realizowane zamierzenie budowlane położona jest w strefie zurbanizowanej z funkcją dominującą mieszkaniowo-usługową - symbol 17.09-4 i plan przewiduje zabudowę zwartą w pierzejach ulic. Nadto określony jest zakaz lokalizacji obiektów uciążliwych dla środowiska, a także teren jest objęty strefą ochrony konserwatorskiej E /E1 i E2/.