Następstwem prawnym stwierdzenia nieważności decyzji jest bezprzedmiotowość postępowania w sprawie wznowienia postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Tadeusza L. na decyzję Wojewody Ś. z dnia 11 września 2002 r. (...) w przedmiocie wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie pozwolenia na użytkowania obiektu - uchyla zaskarżoną decyzję, (...).
Pismem z dnia 14 czerwca 2000 r. Tadeusz L. złożył do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. wniosek o uchylenie, po uprzednim wznowieniu postępowania na podstawie art. 145 par. 1 Kpa decyzji Urzędu Miasta R. - Wydział Urbanistyki i Architektury (...) z dnia 13.11.1991 r. o dopuszczeniu do użytkowania wybudowanych samowolnie budynków stanowiących część zakładu rzeźniczo-wędliniarskiego położonego na parceli w R.-B. przy ul. B. N. 17 stanowiący własność Dominika P. Jako podstawę wniosku Tadeusz L. w jego uzasadnieniu wskazał, że dowody na których oparto ustalenia faktyczne były fałszywe. Podniósł bowiem, że wbrew twierdzeniu organu I instancji zawartemu w uzasadnieniu wskazanej decyzji z dnia 13.11.1991 r., a twierdzenie to organ oparł na dokumentacji i wniosku Dominika P., nie zostały spełnione wszystkie uwarunkowania zawarte w protokole z dnia 28.06.1991 r., od których Urząd Miasta R. uzależnił dopuszczenie do użytkowania wskazanej samowoli budowlanej. Zgodnie z tym protokołem Danuta i Dominik P. zobowiązali się do przekazania na rzecz Tadeusza L. części swojej działki o szerokości 0,45 m, a z obowiązku tego nie wywiązali się.
Wniosek ten przekazany został do rozpoznania według właściwości Prezydenta Miasta R., który decyzją z dnia 28.07.2000 r. (...), działając na podstawie art. 145 par. 1 pkt 1, art. 147, art. 149 par. 1 i art. 150 Kpa postanowił wznowić postępowanie w przedmiotowej sprawie.
Następnie Prezydent Miasta R. decyzją z dnia 8.08.2000 r. (...), działając na podstawie art. 151 par. 1 pkt 1 Kpa postanowił odmówić uchylenia decyzji Urzędu Miasta R. - Wydział Urbanistyki i Architektury z dnia 13.11.1991 r. (...) wskazanej na wstępie.
W uzasadnieniu swego stanowiska organ I instancji wskazał, że analiza dokumentów będących podstawą wydania kwestionowanej decyzji nie potwierdza, aby została ona wydana z naruszeniem obowiązujących wówczas przepisów. Zauważył, że nie wywiązanie się przez Danutę i Dominika P. z obowiązku notarialnego przekazania na rzecz wnioskodawcy części nieruchomości nie może stanowić podstawy uwzględnienia wniosku Tadeusza L. o uchylenie wskazanej ostatnio decyzji, gdyż przekazanie tej nieruchomości "może nastąpić na drodze powództwa cywilnego".
W odwołaniu od decyzji Prezydenta Miasta R. z dnia 8.08.2000 r. Tadeusz L. wniósł o jej uchylenie. W jego ocenie organ I instancji powinien na podstawie art. 156 par. 1 Kpa stwierdzić nieważność decyzji Urzędu Miasta R. - Wydział Urbanistyki i Architektury z dnia 13.11.1991 r. (...), gdyż przed jej wydaniem nie przeprowadził wnikliwej analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego, w którym znalazło się fałszywe oświadczenie o wypełnieniu przez Danutę i Dominika P. obowiązków, do których byli zobowiązani na mocy protokołu z dnia 28.06.1991 r., od których organ uzależniał dopuszczenie do użytkowania rozpatrywanej samowoli budowlanej.
Decyzją z dnia 11 września 2000 r. (...) Wojewoda Ś., działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 i art. 151 par. 1 w zw. z art. 149 par. 2 Kpa utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wskazał, że udzielenie pozwolenia na użytkowanie jest procesem ukierunkowanym na stan techniczny obiektu, a wstępne umowy pomiędzy inwestorem i Tadeuszem L. dotyczące przekazania gruntu pozostawały poza tym rozstrzygnięciem. Dodał, że organ I instancji uznał, że konstrukcja obiektów oraz ich stan techniczny odpowiadają wymogom obowiązujących wówczas przepisów prawa budowlanego. Słusznie zatem odmówił uchylenia decyzji z dnia 13.11.1991 r., gdyż brak było podstaw do jej uchylenia na podstawie art. 145 par. 1 pkt 1 Kpa.