Podjęcie przez radę gminy uchwały o odrzuceniu zarzutu na ustalenia przyjęte w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego /art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, gdy uprzednio zarząd gminy w trybie art. 18 ust. 2 pkt 8 tej ustawy uwzględnił wniesiony zarzut w projekcie planu, stanowi rażące naruszenie prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi spółki z o.o. "G.-Ł.-O." w W. na uchwałę Rady Miejskiej w O. z dnia 16 czerwca 1998 r. w przedmiocie zarzutów do projektu planu miejscowego i na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części odrzucającej zarzut spółki oraz na podstawie art. 55 tej ustawy zasądził od Gminy Miejskiej w O. na rzecz skarżącej spółki pięćset złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Rada Miejska w O. uchwałą nr LVIII/498/98 z dnia 16 czerwca 1998 r., działając na podstawie art. 24 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r., o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, postanowiła odrzucić zarzut spółki z o.o. "G.-S.A." w W. wniesiony do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu "Z." w O. /par. 1 pkt 1 ppkt 1 uchwały/. W uzasadnieniu uchwały Rada Miejska stwierdziła, że nieruchomości, do których spółka ma tytuł prawny, projekt planu przeznacza pod usługi komercyjne o znaczeniu ogólnomiejskim i programie istotnym dla promocji miasta /symbol UC 1/, pod drogę dojazdową /symbol KD/ oraz zespół parkingowy /symbol KP/. Ponadto północno-wschodni narożnik tego terenu został zarezerwowany pod nowo projektowany węzeł komunikacyjny. Takie przeznaczenie planistyczne jest zgodne z intencjami mieszkańców miasta, a radni Rady Miejskiej (...) wykluczyli możliwość przeznaczenia terenu na budowę stacji benzynowej, czego oczekuje spółka, która dała temu wyraz zgłaszając zarzut.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego spółka "G.-S.A." w W. wniosła o stwierdzenie nieważności lub uchylenie uchwały Rady Miejskiej w O. z dnia 16 czerwca 1998 r. nr LVIII/498/98 z powodu rażącego naruszenia przepisów art. 7 i art. 8 Kpa oraz art. 1 ust. 1 pkt 5 i art. 3 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. Skarżąca zarzuciła, że Rada Miejska, odrzucając zarzut, bezzasadnie uchyliła się od oceny pozytywnych dla infrastruktury gminy aspektów ekonomicznych inwestycji /budowy stacji paliw/, nie rozważyła korzyści, jakie dla mieszkańców niesie realizacja tej inwestycji, przyjaznej dla środowiska. Teren objęty projektem planu miejscowego sprzyja budowie stacji paliw wraz z centrum handlowym także ze względu na ukształtowanie, dotychczasową infrastrukturę, otoczenie przestrzenne i korzystną lokalizację. Skarżąca twierdziła ponadto, że zaskarżona uchwała musi uchodzić za naruszającą zasady współżycia społecznego i przede wszystkim za godzącą w ustawowo chronione prawo właściciela do zagospodarowania terenu.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w O. podtrzymała stanowisko wyrażone w zaskarżonej uchwale i wniosła o oddalenie skargi. Zaakcentowała, że Gmina w odmienny sposób niż skarżąca spółka postrzega wykorzystanie walorów ekonomicznych i planistyczne przeznaczenie terenu objętego projektem planu miejscowego.
W toku postępowania sądowego spółka z o.o. "G.-Ł.-O." w W. wykazała następstwo prawne i poparła skargę wniesioną przez "G.-S.A." sp. z o.o. w W.; precyzując wniosek w niej zawarty, wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały. Zarzuciła ponadto, że organy Gminy Miejskiej O. nie dochowały warunków ustawowych związanych z procedurą planistyczną. Mianowicie Zarząd Miasta (...) rozpatrzył pozytywnie zarzut i uwzględnił go. Brak więc było podstaw do przedłożenia tego zarzutu Radzie Miejskiej. Co więcej, zarzut ten nie mógł w takiej sytuacji być przedmiotem uchwały Rady Miejskiej. O terminie sesji skarżąca została zawiadomiona w trzy dni po jej zakończeniu, co oznacza, że pozbawiono ją możliwości uczestnictwa w sesji i przedstawienia swego stanowiska.