1. Uchybienie polegające na wadliwym umotywowaniu decyzji zawierającej prawidłowe rozstrzygnięcie nie dyskwalifikuje kontrolowanego aktu w obrocie prawnym.
2. Brak skargi na bezczynność organu, która w istocie ma miejsce, nie zwalnia tych organów od obowiązku uwzględnienia tego faktu.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Kazimiery W., Stanisława M. i Renaty W. na decyzję Wojewody K. z dnia 11 września 1998 r. (...) w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania administracyjnego o pozwolenie na budowę - oddala skargę.
Podaniem z dnia 29 września 1997 r. skierowanym do Prezydenta Miasta J. i ponowionym w piśmie z dnia 9 lutego 1998 r. Kazimiera W., Renata W. i Stanisław M. wnieśli o stwierdzenie nieważności dwóch decyzji administracyjnych wydanych przez Prezydenta Miasta J. : z dnia 8 grudnia 1995 r. (...) o pozwoleniu Andrzejowi D. na budowę ogrodzenia na działce nr 511 oraz z dnia 8 lipca 1997 r. (...), o pozwoleniu Ewie i Januszowi P. na budowę ogrodzenia na działce nr 514, w obu wypadkach od strony ulicy N. w J.
W uzasadnieniu tych wystąpień wskazano, że realizacja ogrodzeń w sposób określony w decyzjach koliduje z możliwością budowy drogi publicznej z zachowaniem pasa drogowego o szerokości 7 m. Należało ustalić odległość ogrodzenia od osi istniejącej drogi na 3,5 m, a zatem w sposób wynikający z decyzji Prezydenta Miasta J. z dnia 16 czerwca 1994 r. o pozwoleniu Kazimierze W. na budowę ogrodzenia od strony ulicy Nowowiejskiej, tyle że przeciwnej.
W następstwie tego podania Prezydent Miasta J. postanowieniem z dnia 28 października 1997 r., wydanym z powołaniem się na art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa, wznowił z urzędu postępowanie zakończone ostatecznymi decyzjami z dnia 8 lipca 1997 r. i 8 grudnia 1995 r. Po przeprowadzeniu zaś postępowania wznowieniowego organ ten decyzja z dnia 27 lipca 1998 r. (...) na podstawie art. 105 Kpa orzekł o umorzeniu wszczętego postępowania.
Motywując podjęte rozstrzygnięcia Prezydent Miasta J. stwierdził, że w dacie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę ogrodzeń rozpoczęcie robót polegających na budowie ogrodzeń od strony dróg i ulic uzależnione było od uzyskania pozwolenia na ich budowę /art. 29 ust. 1 pkt 7 Prawa budowlanego/.
Jednakże już po wznowieniu postępowania w tych sprawach zmianie uległ stan prawny, mianowicie w wyniku nowelizacji Prawa budowlanego dokonanego ustawą z dnia 22 sierpnia 1997 r. /Dz.U. nr 111 poz. 726/ budowa ogrodzeń od strony dróg i ulic nie wymaga już pozwolenia, a jedynie zgłoszenia tych robót. W ocenie organu prowadzenie więc postępowania w sprawie o pozwolenie na budowę ogrodzeń jest bezprzedmiotowe. Również bezprzedmiotowym stało się postępowanie wznowieniowe dotyczące pozwolenia na budowę ogrodzenia od strony dróg i ulic.
Należało więc wznowione postępowanie umorzyć.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodzili się Kazimiera W., Renata W. i Stanisław M., którzy w odwołaniach wnieśli o uchylenie powyższej decyzji i orzeczenie o stwierdzeniu nieważności dwóch decyzji o pozwoleniu na budowę ogrodzeń. Odwołujący zakwestionowali stanowisko, ze postępowanie stało się bezprzedmiotowe, skoro także na gruncie obowiązujących przepisów budowa ogrodzeń od strony dróg i ulic podlega nadzorowi organów budowlanych /art. 29 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 30 Prawa budowlanego/.
Wojewoda K. odwołań tych nie uwzględnił i decyzja z dnia 11 września 1998 r. (...) na zasadzie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa i z powołaniem się na art. 105 Kpa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.