Właściciele lokali stanowiących odrębną własność nie mają interesu prawnego w sprawie prowadzenia robót budowlanych w wyodrębnionym lokalu stanowiącym własność jednego z nich i prowadzonych przez właściciela, jeżeli roboty te nie dotyczą części wspólnych budynku i nie są obwarowane obowiązkiem uzyskania pozwolenia na ich wykonanie.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Pawła M. na decyzje (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 10 maja 2000 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie wykonania prac remontowych - uchyla zaskarżoną decyzję, (...).
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w D.-G. decyzją z dnia 21 lutego 2000 r. umorzył postępowanie administracyjne w sprawie wykonania prac remontowych przez Mariolę O. współwłaścicielkę budynku przy ul. K. 36/2.
U podstaw prawnych rozstrzygnięcia organ przywołał art. 105 par. 1 Kpa, a w uzasadnieniu wskazał, iż w oparciu o ekspertyzę techniczną ustalono, że "wykucie niszy w ścianie szczytowej poddasza nie spowodowało zagrożenia bezpieczeństwa dla konstrukcji budynku, ludzi i mienia". Podano także, że występujące uszkodzenia "w postaci rys w ścianach i suficie" powstały co najmniej przed 5 laty i nie mają związku z remontem.
Odwołanie od decyzji wniosła Ewa M.-D. - inicjatorka postępowania administracyjnego, kwestionując zasadność przyjętej tezy o bezprzedmiotowości postępowania i zarzucając rozstrzygnięciu zarówno niewyjaśnienie wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności, jak i pozbawienie jej możliwości czynnego udziału w czynnościach podejmowanych w sprawie.
(...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, decyzją opartą o art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa z dnia 10 maja 2000 r. umorzył postępowanie odwoławcze.
W motywach rozstrzygnięcia organ odwoławczy zaprezentował pogląd, iż odwołująca będąca współwłaścicielem budynku, nie wykazała "dowodów posiadania w przedmiotowej sprawie indywidualnego interesu prawnego związanego z wykonywaniem robót remontowych w lokalu współwłaścicielki budynku - Marioli O. Pouczono odwołującą, iż wszelkie dochodzenie "roszczeń faktycznych przez współwłaścicieli zgodnie z ustawą o własności lokali może być dochodzone w postępowaniu przed sądem powszechnym".
W skardze Ewa M.-D., podając, iż działa w imieniu małoletniego syna Pawła M. domagała się uchylenia zaskarżonej decyzji organu odwoławczego.
Skarżąca informując, iż to jej małoletni syn jest współwłaścicielem budynku wskazała, iż skoro organ odwoławczy powziął wątpliwości co do jej interesu prawnego to winien tę kwestię wyjaśnić.
Pozostałe zarzuty odnoszą się do rozstrzygnięcia organu I instancji.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy postulował jej oddalenie z argumentami tożsamymi jak przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Na rozprawie skarżąca poinformowała, iż skargę wniosła w imieniu wówczas małoletniego syna Pawła /ur. 16 czerwca 1983 r./, który jest "współwłaścicielem" spornej nieruchomości.
Na wezwanie Sądu Paweł M. złożył oświadczenie, iż podtrzymuje skargę wniesioną w jego imieniu przez matkę i wykazał w oparciu o odpis księgi wieczystej nr 20867 prowadzonej w Sądzie Rejonowym w D.-G. dla lokalu mieszkalnego nr 1 położonego w D.-G. przy ulicy K. 36, iż jest właścicielem tego lokalu, współwłaścicielem w 604/1000 części wspólnych budynku oraz użytkownikiem wieczystym w 604/1000 części nieruchomości.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Kontroli zgodności z prawem, prowadzonej przez Sąd na podstawie art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ została poddana decyzja organu odwoławczego oparta o art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa Przepis ten, określający w par. 1 ust. 1-3, rodzaje decyzji odwoławczych, stanowi, iż organ odwoławczy wydaje decyzję, w której umarza postępowanie odwoławcze.