Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski Sędziowie Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic (spr.) Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Zacharia-Gardzielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2016 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego na rozporządzenie Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w sprawie [...] Parku Krajobrazowego stwierdza nieważność zaskarżonego rozporządzenia w całości.
W dniu 28 lutego 2006 r. Wojewoda, Na podstawie art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody (Dz. U. 2004 , Nr 92 poz. 880 w wersji z dnia wydania rozporządzenia), wydał Rozporządzenie Nr [...] w sprawie [...] Parku Krajobrazowego.
Pismem z dnia [...] lipca 2016r. Prokurator Okręgowy wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na powyższe rozporządzenie zarzucając istotne naruszenie przepisu art. 16 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody, polegające na braku uzgodnienia projektu rozporządzenia z właściwymi radami gmin. Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia
W uzasadnieniu skarżący wskazał, iż z treści art. 16 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody wynika obowiązek Wojewody uzgodnienia z właściwymi miejscowo radami gminy projektu rozporządzenia m.in. w sprawie utworzenia parku krajobrazowego. W ocenie Prokuratora w przepisie tym ustawodawca wyraźnie wskazuje, że uzgodnieniom podlega projekt rozporządzenia, a więc całe rozporządzanie, ze wszystkimi ustaleniami w nim zawartymi, które mogą zostać zapisane z mocy art. 16 ust 3 ustawy o ochronie przyrody.
Zakwestionowane rozporządzenie Wojewody wprowadziło nowy opis granic [...] Parku Krajobrazowego na terenie Województwa oraz opis granic otuliny, ustalało szczególne cele ochrony Parku oraz zakazy obowiązujące na jego terenie. Prokurator podał, iż jak wynika z uzyskanych informacji od właściwych rad, projekt rozporządzenia Wojewody nr [...] z [...] lutego 2006 r. w sprawie [...] Parku Krajobrazowego nie został uzgodniony z właściwymi miejscowo radami gmin (w tej sprawie z Radami w [...]). Stanowi to istotne naruszenie procedury uzgodnień określonej w art. 16 ust. 4 Ustawy o ochronie przyrody (w wersji z dnia jego wydania).
Skarżący podniósł również, że zaskarżone rozporządzenie zostało wydane "w sprawie [...] Parku Krajobrazowego", podczas gdy treści art. 16 ust. 3 i ust. 4 Ustawy o ochronie przyrody wynika, że wojewoda może wydać rozporządzenie, którym tworzy park krajobrazowy, zmienia jego granice, powiększa lub pomniejsza jego obszar, likwiduje go. W konsekwencji nazwa zaskarżonego rozporządzenia nie znajduje odniesienia do przedmiotu dokonanej regulacji. W tym względzie Prokurator przyjął, iż zaskarżone rozporządzenie jest w istocie rozporządzeniem w sprawie utworzenia parku krajobrazowego i w oparciu o art. 17 ust. 1 ustawy jego projekt wymagał uzgodnienia z właściwymi miejscowo radami gmin, co nie miało miejsca, a co niewątpliwie stanowi naruszenie art. 16 ust. 4 cytowanej ustawy.
W odpowiedzi na skargę Sejmik Województwa podał, iż zgodnie z ustawą z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie (Dz. U. z 2009 r. Nr 92, poz. 753 z późn. zm.) realizacja zadań wynikających z art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie z dniem 1 sierpnia 2009 roku należy do kompetencji Sejmiku Województwa. Stosownie do przepisu art. 26 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. wojewodowie zobowiązani byli do przekazania organom przejmującym zadania i kompetencje, dokumentacji związanej wyłącznie z toczącymi się postępowaniami sądowymi i administracyjnymi, co też uczyniono. Nie przekazano żadnych dokumentów dotyczących wydanych rozporządzeń oraz spraw zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. W związku z powyższym Sejmik Województwa nie dysponuje dokumentacją dotyczącą powołania przez Wojewodę wspomnianego wyżej rozporządzenia. Ponadto Sejmik Województwa podał, iż dokonał analizy przekazanych przez Prokuraturę dokumentów oraz zarzutów i uzasadnienia wniesionej skargi przy uwzględnieniu aktualnego orzecznictwa i uznał skargę za zasadną.