Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Rogalski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Pauter Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 5 maja 2022 r. sprawy ze skargi J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Dnia 14 lipca 2021 r. J.K. zwrócił się do Prezydenta Miasta o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad matką D.K.
W toku przeprowadzonego postępowania administracyjnego organ ustalił, iż D.K. jest wdową, jej rodzice nie żyją, mieszka wraz z synem J.K., jest osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności, w mieszkaniu porusza się o kulach lub pod rękę z osobą towarzyszącą, choruje na nadciśnienie, ma zawroty głowy. J.K. posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, od dnia [...] kwietnia 2020 r. jest osobą bezrobotną, od dnia [...] lutego 2009 r. prowadzi działalność gospodarczą. Sprawowanie przez niego opieki nad matką polega na robieniu zakupów, praniu, sprzątaniu, przyrządzaniu posiłków, kontaktach z lekarzami, pomocy w przemieszczaniu się, zmianie opatrunków, towarzyszeniu podczas spacerów. Ponadto D.K. ma córkę J.R., która posiada miejsce zamieszkania w [...].
Decyzją z dnia [...] września 2021 r. nr [...] Prezydent Miasta odmówił przyznania J.K. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu konieczności sprawowania stałej opieki nad G.K. W uzasadnieniu decyzji organ podał m.in., iż ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika, aby wnioskodawca zrezygnował lub nie podejmował zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką. Dowodzi tego wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej wykazujący, że opiekując się swoją matką nadal prowadzi on działalność gospodarczą, której wpisu dokonał w 2009 r. i która ma status aktywny. Ponadto w części III oświadczenia z dnia [...] sierpnia 2021 r. J.K. wskazał, że zrezygnował z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej oraz nie podejmuje zatrudnienia od [...] kwietnia 2020 r. z powodu zakończenia umowy o pracę. W ocenie organu I instancji w tej sytuacji nie zachodzi związek przyczynowo-skutkowy między rezygnacją lub niepodejmowaniem przez wnioskodawcę zatrudnienia czy innej pracy zarobkowej a sprawowaniem opieki. Czynności wykonywane przez J.K. nie mają bezpośredniego związku ze sprawowaniem opieki nad matką jako osobą niepełnosprawną, a są jedynie czynnościami wspomagającymi codzienne funkcjonowanie D.K. Czynności te mieszczą się w ramach pomocy, którą wykonują standardowo osoby pozostające w rodzinie.
Po wniesieniu przez J.K. odwołania, decyzją z dnia [...] października 2021 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze - w przeciwieństwie do organu I instancji -zajęło stanowisko zgodne z obecną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, iż sprawa winna zostać rozpoznana z pominięciem art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 111 ze zm., dalej w skrócie u.ś.r.), gdyż przepis ten wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, został uznany za niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. W związku z tym nie jest dopuszczalne oparcie decyzji odmawiającej przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie tej części przepisu art. 17 ust. 1b u.ś.r., której niekonstytucyjność została stwierdzona powyższym wyrokiem.