Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Trzecki Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Protokolant sekr. sąd. Stanisława Maciejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2011 r. sprawy ze skargi M.H. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Wójta Gminy z dnia [...] r., nr [...].
Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], po rozpatrzeniu sprawy na skutek zażalenia M.H., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 18, art. 34 § 1 i § 2 w zw. z art. 33 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn.zm.), utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w sprawie stanowiska wierzyciela w związku ze złożonymi zarzutami dotyczącymi postępowania egzekucyjnego.
W uzasadnieniu organ drugiej instancji przedstawił następujący stan sprawy.
Wójt Gminy zaskarżonym postanowieniem, na podstawie przepisów art. 34 § 1 w zw. z art. 17 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zajął stanowisko w związku ze złożonymi 28 marca 2011 r. przez M.H. zarzutami dotyczącymi prowadzonego postępowania egzekucyjnego z tytułu opłaty adiacenckiej, na podstawie tytułu wykonawczego nr [...]. Organ stwierdził, iż brak jest podstaw do zawieszenia postępowania egzekucyjnego w sprawie. Wniesione zarzuty na podstawie art. 33 pkt 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz art. 64 § 6 Ordynacji podatkowej są bezpodstawne, potrącenie nie mają zastosowania przy ustalonej opłacie adiacenckiej, wobec czego należność objęta tytułem wykonawczym jest wymagalna.
Wójt Gminy wskazał, iż decyzją z dnia [...] września 2010 r. nr [...] została M.H. naliczona opłata adiacencka w wysokości 19.200,00 zł.
[...] października 2010 r. strona złożyła do Wójta Gminy pismo, w którym poinformowała, iż nie wnosi zastrzeżeń do otrzymanej decyzji w sprawie opłaty adiacenckiej, jednocześnie oświadczyła, że kompensuje naliczoną kwotę z częścią swojej wierzytelności wobec Urzędu Gminy z tytułu poniesionych kosztów na opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W odpowiedzi pismem z dnia [...] listopada 2010 r. organ poinformował, iż stronę przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami stanowiące podstawę naliczenia spornej opłaty (art. 98 a ust. 1 i1a, art. 148 ust. 1-3) nie przewidują możliwości zaliczenia na poczet naliczonej opłaty adiacenckiej z tytułu podziału nieruchomości (która nie stanowi opłaty planistycznej), poniesionych kosztów związanych z opracowaniem planu zagospodarowania.
Organ podkreślił, iż przepisy ordynacji podatkowej nie mają w sprawie zastosowania, w tym instytucja potrącenia, bowiem opłata adiacencka nie jest podatkiem. Wobec tego, w ocenie wierzyciela, w związku z nieuiszczenie należności pomimo upomnienia, został prawidłowo wystawiony tytuł wykonawczy, celem przymusowego dochodzenia wymagalnej należności.
W zażaleniu na powyższe postanowienie M.H. wniosła o jego uchylenie i uznanie terminowego spełnienia obowiązku wniesienia opłaty adiacenckiej. Strona zarzuciła, iż 15 października 2010 r. złożyła do organu pisemne oświadczenie o potrąceniu spornego zobowiązania z wierzytelności przysługujących wobec gminy. Po otrzymaniu upomnienia i wezwania do uregulowania naliczonej opłaty w dniu [...] listopada 2010 r. poinformowała organ, że zobowiązanie uważa za spełnione poprzez potrącenie, a ewentualna odmowa uznania potrącenia winna nastąpić w drodze decyzji. Po wystawieniu tytułu wykonawczego z [...] stycznia 2011 r. wniosła zatem zarzuty. W ocenie strony zaskarżone postanowienie jest całkowicie chybione z uwagi na możliwość dokonania potrącenia na podstawie przepisów kodeksu cywilnego (art. 498 § 1 i § 2, art. 499). Ponadto wskazała, iż ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w procedurach dotyczących środków publicznych niepodatkowych odwołuje się do ordynacji podatkowej, a także przewiduje możliwość potrącenia, którego odmowa wymaga formy decyzji.