Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędzia WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 września 2021 r. sprawy ze skargi H.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza z dnia [...] r. nr [...].
Decyzją z dnia [...] lutego 2021 r., nr [...] Burmistrz - działając na podstawie m.in. art. 10 § 1, art. 35, art. 36, art. 61 § 4, art. 104, art. 107 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.; dalej jako k.p.a.) w zw. z art. 17, art. 20, art. 24 ust. 2a, ust. 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.; dalej jako u.ś.r.) - odmówił H.G. (dalej jako skarżąca) świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na A.G.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że w dniu 7 stycznia 2021 r. skarżąca złożyła wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną córką. Z przeprowadzonego wywiadu środowiskowego oraz ze zgromadzonych dokumentów wynika, że córka skarżącej posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności z [...] października 2009 r., od urodzenia porusza się na wózku inwalidzkim i wymaga stałej opieki przy wszystkich czynnościach życiowych. Ze względu na niedowład kończyn dolnych wymaga stałego nadzoru osoby drugiej i bez wsparcia i całodobowej opieki nie mogłaby funkcjonować w swoim środowisku. Opiekę nad niepełnosprawną sprawuje matka - H.G.
Organ uznał, że skarżąca nie spełnia warunków ustawowych do przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, gdyż ma ustalone prawo do emerytury, co stanowi przesłankę uniemożliwiającą przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, zawartą w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) u.ś.r. Przepisy tej ustawy, jak i przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 53 ze zm.; dalej jako u.e.r.f.u.s.), nie przewidują możliwości przechodzenia z emerytury na świadczenie pielęgnacyjne. System świadczeń opiekuńczych ma w tym kontekście charakter zamknięty. Możliwa jest natomiast odwrotna sytuacja, ponieważ za osobę pobierającą świadczenie pielęgnacyjne opłacane są składki na ubezpieczenia społeczne. Mechanizm działa zatem tylko w jedną stronę, stwarzając osobom opiekującym się osobami niepełnosprawnymi warunki do przechodzenia na docelowe świadczenie nieutracalne - emeryturę. Brak jest przy tym generalnej regulacji przewidującej zasadę przyznawania wnioskodawcy świadczenia o najwyższej kwotowo wysokości (np. świadczenia pielęgnacyjnego) z równoczesnym zawieszeniem prawa do niższego kwotowo świadczenia (np. emerytury), czy też wstrzymaniem wypłaty niższego kwotowo świadczenia oraz regulacji wskazującej, czy organ jest związany żądaniem strony w zakresie wnioskowanego świadczenia (jako najkorzystniejszego), czy też, że to organ z urzędu ocenia, które ze świadczeń jest dla wnioskodawcy najbardziej korzystne.