Uchwałą z [...] września 2006 r. nr [...] Rada Gminy, przywoływana dalej jako "rada gminy", wyraziła stanowisko w sprawie przedmiotowej skargi Wojewody, nie znajdując podstaw do uchylenia zaskarżonej uchwały nr [...] z [...] czerwca 2006 r. Odpowiadając na skargę rada gminy wniosła o jej nieuwzględnienie. Zdaniem organu, którego uchwałę zaskarżono podstawę prawną uzasadniającą podjęcie uchwały w sprawie ulg może stanowić przepis art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 18a ustawy o transporcie drogowym, gdyż art. 18 ust. 1 ustawy samorządowej, na który powołał się skarżący określa jedynie ogólną właściwość przedmiotową rady. Nie reguluje on spraw związanych z ulgami w cenach za jednorazowe przejazdy pasażerskie w komunikacji ogólnodostępnej na terenie gminy.
Ponadto podniesiono, iż rada gminy wprowadzając ulgi w § 2 zaskarżonej uchwały ograniczyła podmioty uprawnione do emerytów i rencistów zameldowanych na terenie gminy, gdyż tylko w oparciu o ewidencje ludności może ustalić osoby uprawnione do ulg i określić wielkość środków finansowych w przedmiotowej sprawie. Odnośnie zarzutu braku określenia w uchwale źródeł dochodów, z których zobowiązania zostaną pokryte rad podniosła, iż reguluje to odrębna uchwała budżetowa na 2006 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna.
W myśl przepisu art. 91 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. O nieważności uchwały lub zarządzenia w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały lub zarządzenia, w trybie określonym w art. 90. Jednakże po upływie tego terminu organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności aktu organu gminy. W tym przypadku organ nadzoru może jedynie zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego (art. 93 ust. 1 ww. ustawy).
Na wstępie należy podkreślić, iż Sąd w składzie orzekającym w przedmiotowej sprawie, podziela tę linię orzecznictwa sądów administracyjnych, zgodnie z którą organ nadzoru nad działalnością komunalną, składając skargę na uchwałę lub zarządzenie organu jednostki samorządu terytorialnego, nie został przez ustawodawcę ograniczony żadnym terminem końcowym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego (vide wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 lipca 2005 r., sygn. akt II OSK 320/05, ONSAiWSA z 2006 r. nr 1, poz. 7; z dnia 13 stycznia 2005 r. sygn. akt OSK 1575/04, OSS z 2005 r., nr 3, poz. 70). Wykładnia zarówno przepisów rozdziału 10 ustawy o samorządzie gminnym, jak i przepisów procedury sądowoadministracyjnej nie daje bowiem podstaw do wywiedzenia innego terminu poza terminem początkowym tj. po upływie miesiąca od doręczenia aktu organowi nadzoru, w którym może on we własnym zakresie stwierdzić nieważność nadzorowanego aktu prawnego.
Oceniając zgodność z prawem uchwały Rady Gminy z [...] września 2006 r. nr [...] w sprawie ustalenia ulg w cenach za jednorazowe przejazdy pasażerskie w komunikacji ogólnodostępnej prowadzonej przez [...]. w pierwszej kolejności należy rozważyć, czy organ stanowiący gminy posiadał samoistną kompetencję do regulowania mocą uchwały przedmiotowego zagadnienia.