Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic Asesor WSA Jarosław Piątek (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Elżbieta Dzięcielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2020 r. sprawy ze skargi D.P. i D.P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...], II. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżących D.P. i D.P. solidarnie kwotę 700 (siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Starosta decyzją z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...], działając na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (aktualnie tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 1186 ze zm.; dalej jako p.b.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (aktualnie tekst jedn. Dz. U. 2020, poz. 256, dalej k.p.a.) zatwierdził projekt budowlany i udzielił dla P sp. z o.o. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej P operatora sieci [...], obejmującą posadowienie wieży o wysokości H ok. 62. m n.p.t. z instalacją systemu antenowego oraz posadowienie urządzeń zasilająco-sterujących posadowionych u podstawy wieży, przyłącza elektroenergetycznego (WLZ) i ogrodzenia terenu wieży w miejscowości [...] na dz. nr [...].
Organ wskazał, że planowane do wykonania przedsięwzięcie nie mieści się w kwalifikacji zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. W sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (tekst jedn. Dz. U. 2016, poz. 71 - dalej rozporządzenie RM) i dlatego nie wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oceny oddziaływania na środowisko. Mając na uwadze powyższe ustalenia Wójt Gminy decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] umorzył postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia.
Po rozpoznaniu odwołania od powyższej decyzji wniesionego przez D.P. i D.P., Wojewoda decyzją z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu decyzji organ II instancji wskazał, że przedmiotowa sprawa była już rozpoznawana przez organ odwoławczy. Decyzją z dnia [...] listopada 2018 r., nr [...] Wojewoda uchylił w całości decyzję Starosty z dnia [...] sierpnia 2018 r., na mocy której organ zatwierdził projekt budowlany i udzielił dla P sp. z o.o. wskazanego powyżej pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej P operatora sieci [...].
Organ odwoławczy zobowiązał organ I instancji do wezwania inwestora do uzupełnienia dokumentacji w sposób pozwalający na weryfikację planowanej inwestycji w kontekście jej oddziaływania i dokonania oceny czy istnieje konieczność uzyskania przez inwestora decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Wojewoda rozpoznając ponownie sprawę stwierdził, że inwestor uzupełnił dokumentację projektową o kwalifikację instalacji radiokomunikacyjnej telefonii komórkowej pod względem oddziaływania na środowisko orz o rysunki przedstawiające przebieg głównych wiązek promieniowania anten wraz z przekrojami pionowymi wzdłuż tych osi (uwzględniające ich możliwe położenie). Organ wskazał, że działka objętą inwestycją nie znajduje się na terenie, na którym obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i dlatego inwestor dołączył do projektu budowlanego ostateczną decyzję Wójta Gminy z dnia [...] marca 2018 r. o lokalizacji inwestycji celu publicznego ustalającej warunki lokalizacji dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej P operatora sieci [...] na działce nr ewid. [...]. Organ stwierdził, iż przedłożony wraz z wnioskiem o pozwolenie na budowę projekt budowlany jest zgodny z warunkami ustalonym w tej decyzji. Projekt budowlany jest także zgodny z wymaganiami ochrony środowiska oraz kompletny, spełnia wymogi określone w rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. z 2012 r. poz. 462 ze zm.). Projekt zagospodarowania działki zgodny jest z przepisami, w tym techniczno - budowlanymi. W ocenie Wojewody spełnione zostały także wymagania dotyczące obowiązku przedłożenia wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, a także zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7. Projekt budowlany wykonany został przez osoby posiadające wymagane uprawnienia budowlane i legitymujące się aktualnym na dzień opracowania projektu zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7. Organ II instancji uznał, że na przeszkodzie udzielenia pozwalnia na budowę nie stoi fakt złożenia wniosku o wznowienie postępowania w przedmiocie ustalenia lokalizacji celu publicznego. Wojewoda wskazał, że organ administracji architektoniczno - budowlanej działa na podstawie wniosku inwestora oraz przedłożonej przez niego dokumentacji. Poziomy pól elektromagnetycznych w otoczeniu stacji bazowej telefonii cyfrowej są zależne od charakterystyk technicznych sprzętu nadawczego, a zwłaszcza mocy nadajników, charakterystyk promieniowania anten oraz sposobów rozmieszczenia tych anten. Poziomy te można wyznaczać zarówno obliczeniowo, jak też i pomiarowo. Organ wyjaśnił, iż na etapie planowania lokalizacji stacji bazowych korzysta się z technik obliczeniowych. Wyznaczenie poziomów pól elektromagnetycznych w otoczeniu stacji bazowych bez znajomości danych technicznych sprzętu radiowego oraz sposobu jego rozmieszczenia, zwłaszcza anten i ich charakterystyk, jest niemożliwe. Wojewoda zauważył, iż z uwagi na specyficzny charakter inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej, której eksploatacja związana jest z emisją pól elektromagnetycznych, organ administracji architektoniczno-budowlanej zmuszony jest opierać się na szczegółowych danych przedstawionych przez inwestora i dołączonych do złożonego wniosku o pozwolenie na budowę. Jeżeli dokumentacja taka nie budzi zastrzeżeń, nie zawiera nieścisłości, nieprawidłowości, nie ma podstaw, aby odmówić jej waloru wiarygodności i przyjąć za podstawę ustaleń faktycznych. Może być ona sporządzona na zlecenie inwestora co nie oznacza, iż jest obarczona wadliwością lub stronniczością. Organ zobowiązany jest zatem do sprawdzenia, czy opracowanie takie zawiera wszelkie dane, niezbędne do dokonania oceny, czy planowana inwestycja zalicza się do przedsięwzięć określonych szczegółowo w rozporządzeniu. W przypadku stacji bazowej telefonii komórkowej dane takie stanowią: wskazanie jakiego rodzaju anteny będą instalowane, jakiej częstotliwości pola elektromagnetyczne będą emitowały, jaka będzie równoważna moc promieniowana izotropowo wyznaczona dla pojedynczej anteny, oraz w jakich odległościach od środka elektrycznego anteny, wzdłuż osi głównej wiązki promieniowania, występują miejsca dostępne dla ludności. Natomiast przez określenie "miejsc dostępnych dla ludności", o którym mowa w art. 124 ust. 2 Prawo ochrony środowiska oraz w rozporządzeniu RM, w kontekście oddziaływania na nie pól elektromagnetycznych, według organu należy rozumieć oddziaływanie takich pól zarówno na tereny, na których istnieje legalnie wzniesiona zabudowa z przeznaczeniem na pobyt ludzi, jak i na tereny, na których taka zabudowa może być wznoszona zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym. Przez zwrot "miejsca dostępne dla ludności" należy, zdaniem organu odwoławczego rozumieć miejsca, gdzie choćby potencjalnie może powstać zabudowa zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym zgodnie z ustaleniami prawa miejscowego. W ocenie Wojewody, z ustaleń dokonanych w ramach prowadzonego postępowania wynika, że miejsca dostępne dla ludności w związku z promieniowaniem emitowanym przez przedmiotową stację bazową winny zostać określone na podstawie istniejącej zabudowy. Przy takim określeniu poziomów, na których znajdują się miejsca dostępne dla ludności sporządzona została kwalifikacja przedsięwzięcia przez P.L.. Organ wskazał, iż z rysunków przedstawiających przekrój wzdłuż osi głównych wiązek promieniowania anten rozsiewczych projektowanej stacji bazowej telefonii wynika, iż w odległości maksymalnej 70 m dla anten sektorowych (3x AS21_1, 3xAS19_2, 3xAS25_2), od środka anteny rozsiewczej główna oś wiązki promieniowania będzie przebiegała w miejscach niedostępnych dla ludności, tj. na wysokości ok. 46,1 m n.p.t. (również przy maksymalnym pochyleniu). Z kolei pola elektromagnetyczne o wartościach wyższych niż dopuszczalne (0,1 w/m²) kończą się na poziomie 42,8 m n.p.t., a zatem poza miejscami dostępnymi dla ludności. Organ wskazał, że dane powyższe są deklarowane przez inwestora i nie ma możliwości sprawdzenia zachowania wskazanych parametrów na etapie rozpatrywania wniosku o pozwolenie na budowę. Bezpośrednio po uruchomieniu anten stacji bazowej telefonii komórkowej powinny zostać wykonane pomiary kontrolne, które należy przeprowadzić także w razie zmiany warunków pracy obiektu, o ile mogłyby one mieć wpływ na zmianę poziomów elektromagnetycznych promieniowania jonizującego, którego źródłem jest obiekt. Pomiary te winny zostać wykonane w oparciu o wytyczne zawarte w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz.U. z 2003 r. Nr 192 poz. 1883). W oparciu o powyższą kwalifikację ustalono, że projektowana stacja bazowa telefonii komórkowej nie zalicza się do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Tym samym nie wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.