Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński (spr.) Sędzia WSA Sławomir Pauter Protokolant st.sekr.sąd. Elżbieta Dzięcielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi S.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej S.K. kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem skargi wniesionej przez S.K. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO) z [...] maja 2019 r., nr [...], którą stwierdzono nieważność decyzji Prezydenta Miasta [...]. z [...] maja 2016 r., nr [...] w części dotyczącej przyznania świadczenia wychowawczego na M.K. za okres od [...].04.2016 r. do [...].09.2017 r.

Powyższa decyzja została wydana w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne:

Decyzją z [...] maja 2016 r., nr [...] Prezydent Miasta przyznał S.K. prawo do świadczenia wychowawczego na M.L. i M.K. w okresie od [...].04.2016 r. do [...].09.2017 r. w kwocie po 500,00 zł miesięcznie. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że ww. spełnia warunki do przyznania świadczenia wychowawczego na dzieci M.L. i M.K. określone w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz.U. z 2016 r., poz. 195 ze zm., dalej: u.p.p.w.d.). Powołując się na art. 107 § 4 K.p.a. organ odstąpił od uzasadnienia decyzji, bowiem uwzględnia ona w całości żądanie strony.

W złożonym wniosku o przyznanie świadczenia wychowawczego w składzie rodziny strona (S.K.) ujęła siebie, męża R.L., dziecko własne M.K., dziecko wspólne M.L. oraz dziecko męża K.L. Nadto do wniosku dołączono wyrok rozwodowy jej męża T.K. z [...] kwietnia 2015 r. wydany przez Sąd Okręgowy, sygn. akt [...], który uprawomocnił się 22 lutego 2014 r. W punkcie II wyroku Sąd postanowił wykonywanie władzy rodzicielskiej nad K.L. powierzyć obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dziecka przy matce. Jednocześnie zasądzono alimenty w kwocie po 600,00 zł miesięcznie (pkt III wyroku) Natomiast w punkcie IV ustalono zasady kontaktowania się R.L. z małoletnim synem K.L.

Decyzja organu I instancji w przedmiocie przyznania świadczenia wychowawczego stała się ostateczna.

Decyzją z [...] maja 2019 r., nr [...] SKO z urzędu stwierdziło nieważność decyzji Prezydenta Miasta z [...] maja 2016 r., nr [...] w części dotyczącej przyznania świadczenia wychowawczego na M.K. za okres od [...].04.2016 r. do [...].09.2017 r.

W uzasadnieniu SKO wskazało na treść art. 16 K.p.a. statuującego zasadę trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych, która to zasada ma podstawowe znaczenie dla stabilizacji opartych na tych decyzjach stosunków prawnych i powoduje, że decyzje ostateczne nie mogą być zmieniane lub uchylane dowolnie, lecz tylko w trybie i w przypadkach określonych w K.p.a. lub w przepisach szczególnych. Takim trybem jest między innymi postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji, a przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji są określone w art. 156 §1 K.p.a. Wada o których mowa we wskazanych przepisie tkwić musi w samej decyzji. Jedną z takich przesłanek jest wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa, o której to przesłance mowa jest w art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. Powołując się w dalszej części uzasadnienia na orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, SKO wskazało, że o rażącym naruszeniu prawa można mówić, gdy decyzja została wydana wbrew nakazowi lub zakazowi ustanowionemu w przepisie prawnym. Rażące naruszenie prawa to naruszenie oczywiste, wyraźne, bezsporne. Przyczyny nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wskazane w powołanym wcześniej art. 156 § 1 K.p.a. stanowią wady zaliczane do materialnoprawnych, bowiem odnoszą się one do elementów stosunku prawnego nawiązywanego z mocy tego aktu, w odróżnieniu od podstaw wznowienia postępowania administracyjnego objętych przepisem art. 145 § 1 K.p.a., umożliwiających eliminowanie poprzez ten tryb wad o charakterze formalnoprawnym. Dalej organ wskazał na konieczność rozróżnienia pojęć "naruszenia prawa" i "rażącego naruszenia prawa" oraz konsekwencję prawne z tym związane, a w szczególności, że tylko to ostatnie może stanowić podstawę stwierdzenia w postępowaniu nadzwyczajnym nieważności decyzji ostatecznej.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze